مثنوی درمورد ولادت حضرت امام حسن(ع) حسن تصویر والا از کرامت نیاید همچو ز یبایی به خلقت کریم اهل بیت آن منشاء جود کمال ‌‌ و معرفت تنها مهی بود ز‌ ‌‌‌ صلح اش عشق عاشورا عیان شد بخون ‌ عاشقان دلها فغان شد چنین داده جهان را درس حکمت سیاست‌‌‌‌ با دیانت در خلافت از این دُرّ ولایت من چه گویم فقط بوی خوش عصمت بجویم علی را بوده چون فرزند ارشد نه زد بر سینه ی هر سائلی رد حسن را با حسین فرقی نبینش ز صلح او حسین خون داده دینش چه خونی من چه گویم از مرامش که مبهوت عرشیان بوده جلالش شهی والا مقام و حکمت آموز از ‌‌حرّیّت بداد او درس امروز حسن آمد بدنیا در چنین شب زده با خنده جدش بوسه بر لب ملائک بیت زهرا شاد و خندان بگفتن تهنیت بر جان جانان بتو آمد ‌‌‌ چنین ‌ روزی بشارت بخوان پورآذرا درس ارادت التماس دعا : بهرام یوسف پورآذر ( پورآذر)