یه عالمه گریه به روضه بدهکارم تا خوب نشه زخمات دست بر نمی دارم بذار حالا حالا نوکر شما باشم لحظه مرگم تو خاک کربلا باشم بَده که پیش تو موی سرم سفید نشه بَده که نوکرت بمیره و شهید نشه من اصلا اومدم برات مریض بشم تا که پیش مادرت عزیز بشم سردم نکنی طردم نکنی عزیزم حسین کاشکی میشد مثل عقربه ها برگردم به کربلاهایی که قبلا سفر کردم کاشکی میشد ساعت همون لحظه وایمیستاد تو اولین بار که چشام به گنبد افتاد ندیدن حرم بلای جون نوکره نکنه اربعین نیام، نذاری آبروم بره این چه بلائیه که اومده سرم منو دق نده بذار بیام حرم از حال خودم درمونده شدم عزیزم حسین محرّمو خونه نشین بشم می میرم منی که تو قبر هم برات عزا می گیرم چه جوری آروم شم مادرتون بد حاله با پهلوی زخمیش بالاسر گوداله نگاه مادره شاهد قتل قاتله می بینه می بُرن سر و، چه جوری سر حوصله وای ‏ سر و صورتت چه نامرتّبه توی قتلگاه عزیز زینبه صدپاره بدن دست و پا مزن عزیزم حسین ‏#نوحه #امام_حسین علیه السلام #کربلا #سید_مهدی_حسینی @nohematn