ا ﷽ ا قالَ الاِمام الحُسَین (عَلَیه السَّلام ) : عِبادَ اللّهِ ! فَلَو كانَ ذلِكَ قَصرَ مَرماكُم ، ومَدى مَظعَنِكُم ، كانَ حَسبُ العامِلِ شُغُلاً يَستَفرِغُ عَلَيهِ أحزانَهُ ، ويُذهِلُهُ عَن دُنياهُ ، ويُكثِرُ نَصَبَهُ لِطَلَبِ الخَلاصِ مِنهُ ، فَكَيفَ وهُوَ بَعدَ ذلِكَ مُرتَهَنٌ بِاكتِسابِهِ ، مُستَوقَفٌ عَلى حِسابِهِ امام حسین (علیه السلام ) فرمودند: اى بندگان خدا! اگر حتّى همين دنيا ، پايانِ ميدانِ مسابقه ى زندگى و منزل نهايى شما مى بود، باز سزا بود كه انسان در آن به كار بپردازد تا اندوه او را بزُدايد و او را از دنيا كنار بكشانَد و به كوشش خود در رهايى جويى از جهان بيفزايد، چه رسد به اين كه آدمى پس از اين جهان، در گرو دستاورد خويش است و او را به حسابرسى باز مى دارند تحف العقول / ص ۲۳۹ حضرت علیه السلام •┈┈••✾••┈┈• @azizamhosen