علاقه حضرت محمد صلی الله علیه و آله به دوست با معرفت امام حسین صلوات الله علیه وَ رُوِيَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) كَانَ يَوْماً مَعَ جَمَاعَةٍ مِنْ أَصْحَابِهِ مَارّاً فِي بَعْضِ الطَّرِيقِ وَ إِذَا هُمْ بِصِبْيَانٍ يَلْعَبُونَ فِي ذَلِكَ الطَّرِيقِ فَجَلَسَ النَّبِيُّ (صلی الله علیه و آله) عِنْدَ صَبِيٍّ مِنْهُمْ وَ جَعَلَ يُقَبِّلُ مَا بَيْنَ عَيْنَيْهِ وَ يُلَاطِفُهُ ثُمَّ أَقْعَدَهُ عَلَى حَجْرِهِ وَ كَانَ يُكْثِرُ تَقْبِيلَهُ فَسُئِلَ عَنْ عِلَّةِ ذَلِكَ فَقَالَ إِنِّي رَأَيْتُ هَذَا الصَّبِيَّ يَوْماً يَلْعَبُ مَعَ الْحُسَيْنِ وَ رَأَيْتُهُ يَرْفَعُ التُّرَابَ مِنْ تَحْتِ قَدَمَيْهِ وَ يَمْسَحُ بِهِ وَجْهَهُ وَ عَيْنَيْهِ فَأَنَا أُحِبُّهُ لِحُبِّهِ لِوَلَدِيَ الْحُسَيْنِ وَ لَقَدْ أَخْبَرَنِي جَبْرَئِيلُ أَنَّهُ يَكُونُ مِنْ أَنْصَارِهِ فِي وَقْعَةِ كَرْبَلَاءَ. روزى پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله) همراه گروهی از اصحابش در مسیر حرکت می کرد که کودکان در آنجا مشغول بازی بودند؛ حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) نزد کودکی از آنها نشست و او را بغل گرفت و با وى مهربانى كرد و بین دو چشمانش را بوسید؛ سپس او را بر دامانش نشاند و زیاد او را می بوسید. (اصحاب) از علّت اين اظهار لطف و مهربانى پرسيدند. پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله) فرمود: من روزی او را دیدم که همراه حسین (صلوات الله علیه) بازی می کرد و دیدم  كه اين كودك خاك پاى حسينم را بر مى داشت و به صورتش و چمشانش مى ماليد و من او را دوست دارم به خاطر محبتی که نسبت به حسین (صلوات الله علیه) دارد و جبرئيل به من خبر داد كه: اين كودك در واقعه كربلا جزء ياران حسينم خواهد بود. بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏44، ص: 242 الخصائص الحسينيّة،ص 53 العوالم ص 132