. تو گل گلزار ولا هستی همسر پاک مرتضی هستی بعدداغ حسین و عباست دیده گریان کربلا هستی آه و واویلا آه وواویلا(۳) تو سراپا شوری و احساسی بیت حیدر ،غرق گل یاسی مرهم درد زینب و کلثوم یار حیدر، مادر عباسی آه و واویلا آه وواویلا(۳) تو شنیدی گلها شده پرپر تو ندیدی بریده شد حنجر تو شنیدی شهادت اکبر تو ندیدی صد پاره شد پیکر آه و واویلا آه وواویلا(۳) تو شنیدی عباس تو جان داد تو شنیدی براو شده بیداد تو ندیدی ز صدر زین افتاد تو ندیدی که تشنه لب جان داد آه و واویلا آه وواویلا(۳) تو شنیدی زینب خمیده شده تو ندیدی گلو بریده شده تو شنیدی که غنچه چیده شده تو ندیدی به خون تپیده شده آه و واویلا آه وواویلا(۳) تو شنیدی آتش به خیمه زدند سرپاک حسین به نیزه زدند تو ندیدی به ضربه ی سیلی بر رخ کودکان چه لطمه زدند آه و واویلا آه وواویلا(۳) تو شنیدی که بی بهانه زدند تو شنیدی که ظالمانه زدند تو ندیدی که عصرعاشورا کودکان را به تازیانه زدند آه و واویلا آه وواویلا(۳) تو شنیدی خون شد دل زینب تو شنیدی ذکرش شده یا رب تو ندیدی بوده به تاب و تب تو ندیدی روزش شده چون شب آه و واویلا آه وواویلا(۳) گرچه کرب وبلا ندیدی تو ماجرا را فقط شنیدی تو بهر داغ حسین و عباست از غم و غصه ها خمیدی تو آه و واویلا آه وواویلا(۳) همه عالم بود پریشانت شد فدایی دین جوانانت جان فدای پیکر بی‌جانت دیده ی ما همیشه گریانت آه و واویلا آه وواویلا(۳) دشمن دین شکسته حرمت تو مانده خاکی هنوز تربت تو ای صفابخش قلب هر شیعه جان عالم فدای غربت تو آه و واویلا آه وواویلا(۳)