baghdad0120
#قسمت_چهاردهم ارادت، به معنی دوستی از روی اخلاص است. اردات به اهل بیت پیامبر گرامی اسلام، عشق و ارد
اوزن معمولی نیست؛ اوموجودملکوتی است که در عالم به صورت انسان ظاهر شده است... تمام هویت های کمالی که در انسان متصور است ودرزن تصور دارد، تمام، دراین زن است... زنی که تمام خاصه های انبیاء دراوست؛ زنی که اگر مردبود، نبی بود، زنی که اگر مرد بود به جای رسول الله بود... معنویات، جلوه های ملکوتی، جلوه های الهی، جلوه های جبروتی، جلوه های ملکی وناسوتی، همه، دراین موجوداست.» شاگرد این مکتب نیز با همین نگاه، فاطمه زهرا(س) رامشکل گشا وحلال مشکلات می داند؛ به مدح او وفرزندانش اهتمام دارد، بابردن نامش، اشک از دیدگانش جاری می شود، وبه او توسل می کند. حجت الاسلام والمسلمین سید رضا اکرمی می گوید:«هروقت در جبهه برای حاج قاسم مشکلی پیش می آمد، می گفت بگردیدروضه خوانی پیدا کنیدکه بانام فاطمه (س)، گره مارابرطرف کند.» آقای احمد یوسف زاده، آزاده ی دوران دفاع مقدس ونویسنده ی کتاب «آن ۲۳نفر»، می گوید:«شبی که بنا بود عملیات والفجر هشت انجام شود، ابری ناخوانده از افق قد می کشیدوپخش می شد توی آسمان وحالا، هم باد هست، هم باران!.. حاج قاسم باید غواص هایش را با تاریک شدن هوا، آرام وبیصدا ازرود عبور دهد، تا خط دشمن را تصرف کنند... اما با آن ابر سمج وباد بی موقع، حاج قاسم چه می توانست بکندجزاین که غواص های لشکر راجمع کند دور خودش، بغضش را فرو بدهد وباصدایی آرام وچشمی اشک آلود بگوید: برادرا، آنچه نباید میشد، حالاشده، طبق پیش بینی، الان باید آسمان، صاف واروند، آرام باشد؛ اما نیست. حالا برای عبور از موج های سرکش اروند فقط یک راه مانده است؛ آب رابه پهلوی شکسته ی زهرا(س) قسم بدهید!» ساقی وسرچشمه ی خیر کثیری، کوثری نور، زهرا، مرضیه، بانوی آب ای، فاطمه یا غیاث المستغیثین گفتم ودریافتم پیش درگاهش توشرط استجاب ای، فاطمه ... ۶۶ @baghdad0120