🕸فصل پنجم: آموزه‌های دوازده گانه بهاییت ۲. وحدت عالم انسانی البته بهاییت باید به چند پرسش اساسی پاسخ دهد: ۱. مقصودشان از وحدت عالم انسانی چیست؟ ۲. راهکار دست یابی به این وحدت چیست؟ ۳. در صورت ایجاد این وحدت، رهبران و اداره کنندگان این جهان متحد با توجه به پراکندگی و فراوانی عقاید متفاوت، چگونه انتخاب خواهند شد تا حقوق اقلیت‌ها نیز رعایت شود؟ اگر مراد از وحدت عالم انسانی، کنار گذاشتن بدبینی و حسادت و نفرت و تجاوز و تعصب‌های فردی و غیره و در یک جمله، تلاش همگانی برای خوب شدن باشد که موضوع تازه ای نیست و همه ادیان الهی این را گفته اند. اگر مقصود، احترام ملت‌ها به همدیگر و رعایت متقابل حقوق یکدیگر است که این موضوع در بهاییت مصداق ندارد. برای نمونه، عبدالبهاء در یکی از سخنرانی‌های خود در مقام تعریف و ستایش از سیاهان امریکایی در مقایسه با سیاهان افریقایی، با اهانت به سیاه پوستان افریقا، آنها را گاوهایی به صورت انسان خوانده و گفته است: مثلاً چه فرق است میان سیاهان افریک و سیاهان امریک؛ اینها خلق الله البقر علی صورة البشرند، آنان متمدن و باهوش و.... [۱] ---------- [۱]: خطابات عبدالبهاء، ص ۱۱۹. 📗تحلیل و نقد بهائیت، علیرضا روزبهانی، صص۹۸-۹۹ #آموزههای_بهائیت 🚫@bahaiyat🚫