بنام خدا مبارزه انجمن با بهاییت مسلمان سازی بهاییان (۱-۲۱) انجمن حجتیه مسلمان سازی بهاییان از طریق مناظرات کلامی را هدف کلان خود در نظر گرفت. بی گمان نجات افراد بهایی از گمراهی کار دشوار و پیچیده ای به شمار می رفت و قطعا بانیان و مسببان ماجورند اما مقابله با فرقه نشاید به این هدف محدود گردد از اینرو در مقام نقد، کندوکاو هدف و کارنامه انجمن در این زمینه ضرورت دارد. روش استبصار روش کار بدین ترتیب بود که برخی از بهاییان با مشاهده شکست مناظره گران فرقه در برابر انجمنی ها، به بهاییت پشت می کردند و با چاپ اعلامیه ای در جراید به حقانیت اسلام اذعان می نمودند و از فرقه بیزاری می جستند و به متبریان می پیوستند. در روشی دیگر، انجمنی ها پس از مدت ها گفتگو با یک‌ فرد او را مجاب به تبرّی می نمودند و گاه بهایی "طرد" شده ی تشکیلات فرقه را از طریق ملاطفت و یا رفع نیاز مالی او، وی را جذب می نمودند. گونه شناسی متبریان انجمن، مسلمان سازی بدنه و قاعده سازمان بهاییت را هدف خود تعریف کرده بود. گاه کدخدا و یا بزرگ یک روستا ( مثلا اطراف زنجان) از بهاییت بر می گشت و گفته می شد به تبعیت از او ۸۰ روستایی به اسلام گرویده اند. در این فرآیند افراد سطوح میانی و فوقانی سازمان فرقه، به علل مختلف دور از دسترس نیروهای انجمن بودند. زیرا هم پروتکل های شغلی و اداری مقامات عالی دولتی و ژنرال های بهایی ارتشی و هم اقتدار و اعمال قدرت بهاییان عالی مقام اجازه نمی داد انجمن به آنها نزدیک شود. از اینرو عموم متبریان از قشر پایین( توده) سازمان فرقه بودند. اگرچه استثنائا دو یا سه تن از افسران بهایی (مانند سرهنگ یداله ثابت راسخ)، یک مبلغ متوسط الحال ( مانند ادیب مسعودی) و چند جوان تحصیلکرده از نجات یافتگان بوده اند. می توان گفت که از این دست متبریان ( رده متوسط و متوسط به بالا) ۳۰ نفر نیز یافته و شناخته نشدند. همچنین معلوم شد یک یا دو منشی محفل بهاییان در یکی دو شهرستان نیز به اسلام گرویده اند. اما طی بیش از دو دهه فعالیت انجمن، دیده نشد که از سران بهایی، مانند اعضای بیت العدل، اعضای مشاوران قاره ای، اعضای محفل ملی، اعضای محفل تهران یا اعضای محفل های استانی و یا مدیران و اعضای عالیرتبه لجنه های ۴۲ گانه بهاییت، کسی مسلمان شده باشد. انجمن نیز چیزی در این مورد منتشر نکرده مگر در کتاب آقای سید مقداد نبوی که عددی گزاف اعلام نموده اند که درست به نظر نمی رسد. زیرا تا جاییکه به یاد دارم آقای حلبی اواخر دهه ۴۰ از توبه ۱۴۰۰ بهایی و ۲۰ هزار نجات یافته گفت و همین آمار را به تاریخ آذر ۱۳۵۷ به آیت الله خویی ره اعلام نمودند تا از ایشان فتوایی برای نپیوستن به صفوف انقلابی مردم بستانند که ستاندند. بنابراین آنچه در افواه رواج دارد(حتی محقق مدقق آقای رسول جعفریان هم آن را پذیرفته اند) مبنی بر آن که اسامی ۱۴۰۰ بهایی مسلمان شده و ۲۰ هزار نجات یافته در کتابخانه آستان قدس و مانند آن قرار دارد، نادرست به نظر می رسد. ✍دکتر دوشنبه ۱۵ مرداد ۱۴۰۳ 🚫@bahaiyat🚫