رِيَاضُ الْجِنَانِ، بِإِسْنَادِهِ عَنْ جَابِرٍ الْجُعْفِيِّ قَالَ: كُنْتُ مَعَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ علیه السلام قَالَ : يَا جَابِرُ خُلِقْنَا نَحْنُ وَ مُحِبُّونَا مِنْ طِينَةٍ وَاحِدَةٍ بَيْضَاءَ نَقِيَّةٍ مِنْ أَعْلَى عِلِّيِّينَ فَخُلِقْنَا نَحْنُ مِنْ أَعْلَاهَا وَ خُلِقَ مُحِبُّونَا مِنْ دُونِهَا فَإِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ الْتَحَقَتِ الْعُلْيَا بِالسُّفْلَى فَضَرَبْنَا بِأَيْدِينَا إِلَى حُجْزَةِ نَبِيِّنَا وَ ضَرَبَتْ شِيعَتُنَا بِأَيْدِيهِمْ إِلَى حُجْزَتِنَا فَأَيْنَ تَرَى يُصَيِّرُ اللَّهُ نَبِيَّهُ وَ ذُرِّيَّتَهُ وَ أَيْنَ تَرَى يُصَيِّرُ ذُرِّيَّتَهُ مُحِبِّينَا فَضَرَبَ جَابِرُ بْنُ يَزِيدَ عَلَى يَدِهِ وَ قَالَ : دَخَلْنَاهَا وَ رَبِّ الْكَعْبَةِ. جابر بن یزید جُعفی میگوید: در خدمت حضرت باقر علیه السلام بودم، که فرمودند:جابر! ما و دوستانمان از یک طینت آفریده شده ایم؛ سفید و پاک از اعلی علیّین، ما از قسمت برترِ این طینت، و دوستمانمان از قسمت پایین تر . روز قیامت پست و بلند بهم می پیوندد. در قیامت ما دست به دامن پیامبر صلی الله علیه وآله میزنیم، و پیروان ما نیز دست به دامن ما اهل بیت میزنند. اینکه خیال میکنی که خداوند پیامبر و ذریه او را کجا خواهد برد، و کجا ذریّه پیامبر صلی الله علیه و آله دوستان خود را میبرند. سپس جابر دست خود را بهم زده و گفت: به خدای کعبه داخل بهشت شدیم. (بحار الانوار ، ج ۶۵ ص ۴۱)