بلد طیّب/منان رئیسی
سه سوت درباره زندگی در شعارهای «خانه، ماشینی برای زندگی» و «زن زندگی آزادی». زمان لازم برای مطالعه:
عجب زن زندگی آزادی‌یی! 🔹این سند را (مربوط به وزارت اطلاعات حکومت پهلوی مورخ تیرماه ۱۳۳۶) ملاحظه بفرمایید و ببینید که برهنگی فرهنگی چقدر برای حکومت پهلوی مهم بوده که از انتشار خبر بازدید دو توریست محجبه از ابیانه احساس خطر می‌کرده است! 🔹مکمّل حجاب‌زدایی از البسه، حریم‌زدایی از ابنیه بود که این دو سیاست، نقشه راه پهلوی و وفاداران به او برای فرهنگ‌زدایی از ایران اسلامی بود. به این جملات وارطان هوانسیان (از شاخص‌ترین معماران مروّج سیاستهای پهلوی) دقت بفرمایید: "در آن عصر یعنی قبل از رفع حجاب مگر کسی می‌توانست آن حصار سیاه و غم انگیز را از گرد منزل مسکونی خود برداشته و از اتاق نشیمن، پنجره‌ای بر روی خیابان باز کند و یا بالکنی در جا و بنای خود احداث نماید؟ آن روزها همانگونه که زن در خانه محبوس و به مثابه یک نفر زندانی زندگی می‌کرد ساختمانها و باغها و سایر اماکن پایتخت ما هم در میان دیوارهای بلند محصور و مستور مانده و باز چنانکه در چهره زن آن روز، جلوه تبسم و صفا دیده نمیشد قیافه ساختمانها نیز در پناه همین دیوارهای گلی سیاه و بعضاً سر به فلک کشیده، عبوس و غمگین به نظر می رسید". 🔹کاش هوانسیان زنده بود و حالا نتیجه توصیه‌هایش را می‌دید؛ خانه‌های محصور و مستور و حیاطهای پر از حیات‌ سنتی را با لانه‌های قوطی کبریتی و آپارتمانهای غربی جایگزین کردیم تا به زعم او و امثال او، به زنانمان آزادی بدهیم! آنقدر آزاد که حالا در این معماری‌های عریان و حریم‌زده، حتی در خصوصی‌ترین فضاهای خانه هم از معرض دید بلوکهای روبرو در امان نیستند! عجب زن زندگی آزادی‌یی برایمان به ارمغان آوردید! @baladetayyeb