❇️#علی (ع) و #کرامت_نسانی
🔷مهمترین اصل و پایه حقوق بشر، «کرامت انسانی» است. قرآن کریم با عبارت «لَقَد کَرَّمنَا بَنِی آدَمَ» همانا فرزندان آدم را کرامت بخشیدیم. (اسرأ/ ۷۰) به این حقیقت اشاره می‌کند.
🔷علی (ع) اجازه نمی‌دهد که به بزرگواری انسان لطمه وارد شود هر چند در برابر حاکمی چون علی (ع) باشد. افزون آن که علی (ع) نه‌تنها رعایت کرامت انسان را در حال حیاتش لازم می‌دید بلکه سفارش می‌نمود تا بعد از مرگ انسان نیز احترامش باید حفظ شود حتی اگر دشمن باشد. اوج توجه آن حضرت در وصیت‌نامه ایشان در مورد قاتل خویش است. علی (ع) در وصیت خود پیرامون ابن‌ملجم فرمود: «دست و پا و دیگر اندام او را مبرید که من از رسول خدا شنیدم می‌فرمود: بپرهیزید از بریدن اندام مرده هر چند سگ دیوانه باشد.»
🔷از طرف دیگر علی (ع) جهت رعایت اصل کرامت آسیب‌شناسی می‌کند. از مهمترین مواردی که اصل کرامت انسان مورد خدشه قرار می‌گیرد، کبرورزی حاکمان است. بدین خاطر علی (ع) تذکارهای مهم نسبت به کبر و به خصوص به کبر حاکمان می‌دهد.
🔷اگر از من بپرسند در تاریخ چهارده قرن ادبیات اسلامی، چه کتابی معرف حقوق عمومی اسلامی است می‌گویم #نهج‌البلاغه؛ آنجا که به عنوان یک حاکم می‌گوید از من انتقاد کنید و حق انتقاد دارید. در کدام کتاب بهتر از نهج‌البلاغه حقوق اپوزیسیون محترم شمرده شده است؟
🔷درد بی درمان امروز دنیا عدم توجه به حقوق اقلیت و حقوق اپوزیسیون است؛ دم از دموکراسی و احترام به حقوق اکثریت می‌زنند در حالی که دموکراسی احترام به حق اقلیت است چون اکثریت که قدرت را دارد و این در نهج‌البلاغه شکوفا شده است که حقوقی از این دست چگونه باید رعایت شود و اگر یک فقیه ذیل این حرف‌ها حرف بزند فقیهانه و خواندنی می‌شود.
✍ آیت الله محقق داماد مدّظله الشریف
کانال رسمی مجتمع بنی فاطمه سلام الله علیهامشهد
🆔@banifateme_mashhad