نسلی که می‌توانست باشد! 💢 امام باقر علیه‌السلام می‌فرماید: «أَنَّ مَنْ مَاتَ بِلَا خَلَفٍ فَكَأَنْ لَمْ يَكُنْ فِي النَّاسِ وَ مَنْ مَاتَ وَ لَهُ خَلَفٌ فَكَأَنَّهُ‏ لَمْ‏ يَمُتْ‏»؛ «هر کسی که بمیرد و از خود فرزندی به جا نگذارد، مانند این است که هیچ زمانی بین مردم نبوده است و هر کس فرزندانی از خود به جا بگذارد، مانند این است که هیچ وقت نمرده است». ✍️ بعضی افراد وقتی به یک جای شگفت‌انگیزی مثل غار یا طبیعت بکری پا می‌گذارند، دوست دارند یک‌سری خطوط یا نوشته‌ای یا هر چیز دیگری برای یادگاری در گوشه‌ای ثبت کنند و این را برگ برنده‌ای برای خود به حساب می‌آورند. ☘️ سفر به این کره خاکی و ترک آن، به حسب خود، نمونه بزرگ‌تری از این سفر یا گردش کذایی است. اثری که شخص می‌تواند در این سفر چندین ساله به یادگار بگذارد، فرزندانی است که بتوانند نسل این شخص را ادامه دهند و برای او مایه عزت و افتخار باشند. ♨️ کسی که خود را از ثمرات فرزند محروم کند، هنگام مرگ، غربت به بدرقه او خواهد رفت؛ گویا هیچ وقت در این دنیا نبوده است؛ چراکه نقشی در ماندگاری اثر خود در نسل‌های آینده نداشته است. 📚 شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج21، ص357. 🌐 https://btid.org/fa/news/246719 ✅ آیدی دریافت سوالات @pasokhgo313 📎 📎 📎 🔰 معاونت تبلیغ و امور فرهنگی حوزه‌های علمیه 🌐 btid.org