🔸خلاصه توصیه ها پیرامون شب وداع با ماه مبارک:
1⃣ ایام و ماه های سال نیز مانند همه موجودات عالم عقل و شعور دارند و شاهد بر اعمال انسانها هستند و در قیامت بر له یا علیه افراد گواهی میدهند.
طی دستورات رؤیت هلال ماه رمضان گذشت که از قبل به استقبال این ماه برویم و از خداوند درخواست نماییم که ماه رمضان را برای ما ماه امنیت و سلامت قرار دهد و ما را میزبانانی اهل برای این ماه قرار دهد. و لذا مرحوم سید توصیه میکند که اگر جزو کسانی هستیم که با این ماه مبارک همراه بودهایم، در شب آخر ماه مانند دو رفیق شفیق که قصد جدا شدن از یکدیگر را دارند، با اندوه و حزن با ماه رمضان وداع کنیم و با زبان حال و قال از این ماه مبارک جدا شویم که چه بسا دیدار بعدی به قیامت بیفتد.
2⃣ همان طور که اغلب اعمال ماه مبارک در شبهای آن است، وقت خداحافظی با این ماه عزیز نیز در شب آخر است و نه روز آخر؛ چنانکه در روایت منقول در اقبال نیز تصریح بر این مطلب شده است.
3⃣ مرحوم سید در اقبال با اشک و سوز توصیه میکند که در عصر روز آخر ماه صیام چه خوب است که سالکین به مکان خلوتی بروند و مانند مصیبت زدگان بر خاک بنشینند و به افق خورشید که خبر از آخرین لحظات غروب این میهمان عزیز میدهد بنگرند و به محاسبه خود در این ماه گرانقدر بپردازند، که چگونه به برکت این میهمان، در بارگاه ضیافت الهی بار داده شدند و چگونه اکنون خارج میشوند و تا چه حد قدر این نعمت را پاس داشته اند و حریم میهمان الهی را حفظ کرده اند؟
4⃣ در پایان روز نیز که لحظه بسته شدن نامه اعمال در ماه مبارک است، در اضطراب و تشویش باشد که چگونه اعمال او به محضر امام عصر(عج) عرضه میشود، و با اشک و سوز دست توسل به محضر مبارکش بلند کند تا بلکه نواقص او را با رأفت و رحمت در پیشگاه حق جبران نمایند و اعمال او را بدون کاستی به محضر پروردگار عرضه کنند و طومار او جزو روزهداران حقیقی بسته شود.
و لذا جمال السالکین در مراقبات توصیه مینمایند که بهتر است در هنگام غروب آفتابِ روز آخر ماه صیام تا هنگام مغرب در سجده باشد و اذکار استغفاری را زمزمه کند و اشک بریزد تا ماه رمضان او با سجده و شکم گرسنه که بهترین حالات عبد است خاتمه یابد و در این حال به عید اعظم الهی وارد شود تا در خانه کرم و جلالت حضرتش بار یابد. سالک در این لحظات از محضر مبارک ولی عصر(عج) تقاضا کند که اعمال او را به امانت بپذیرند و هم ایشان به درگاه حق عرضه نمایند تا نواقص آن به کرم مولایمان جبران شود.
5⃣ به یاد کلام رسول خدا(ص) بیفتد که در شب اول این ماه عزیز فرمود : خداوند نیامرزد کسی را که از ماه رمضان خارج شود و هنوز در نامه عمل او گناهی ثبت است و مورد مغفرت الهی واقع نشده است. و انسان در این حال مضطربانه آیه «ءأَمَّنْ يُجيبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ» را بخواند و بر سوء حال خود بگرید و از خداوند طلب رفع غم نماید.
6⃣ در شب آخر تأسی به امام سجاد(ع) نماید و مظالم عِرضی و مالی عباد را ببخشد و به درگاه پروردگار عرضه بدارد: «بار الها، من از همه مظالم بندگانت که بر عهده آنان بود گذشتم، تو نیز کریمانه از مظالم بی شمار من بگذر.» و در این امر آنچنان مُصرّ و مطمئن باشد که جواب مثبت را از خداوند رئوف بگیرد. و علامت قبولی اعمال ظهور صفات متقین و خاشعین در ظاهر و باطن او است.
👈 به نقل از: جزوه ادب حضور ، استاد محمد تقی فیاض بخش، دفتر سوم (ماه رمضان)، با تلخیص
━━═━━⊰❀🦋❀⊱━━═━
#از_لاک_جیغ_تاخدا✨
@banomahtab
━━═━━⊰❀🦋❀⊱━━═━