🔹فلاح🔹
برای فلاح و رستگارشدن دو عنوان مطرح است: انابه و قبول
1⃣انابهی عبد، یعنی روی آوردن او به سمت حقّ، یعنی اینکه از همه ببرد و به سمت او آید. انابه این است که تو از همه بریدهای و منیب به کسی میگویند که پیوندهایش را از غیر بریده و به سمت حقّ روی آورده.
2⃣ لازمهی انابه قبولی است و سرّ این قبولی هم در غربت انسان است و هم در رحمت حقّ. خداوند مهربان است و نزدیک. وقتی که تو از همه بریدهای، رهایت نمیکند. این خوبی اوست که ما را به همهی بدیهامان، صدا میزند و کنارمان نمیگذارد، وای به آنکه به او روی بیاوریم! اگر قبول نکند و در را ببندد و یا نخرد، آنجا تو فلاح و رویشی نداری. اگر شوق جوانه زدن در تو بوده و خواستهای که قدمی برداری ولی قبولی و پذیرشی نبوده، از دست رفتهای.
❇عنایت حقّ آنقدر زیاد است، که آنجایی که ما از او رو برگرفتیم، رها نکرده است.
از کتاب "شرحی بر دعاهای روزانه حضرت زهرا سلام الله علیها"، علی صفائی حائری
#فردا_همه_می_آییم🇮🇷🇮🇷
@banooyeab