گریه می‌کنم برات، گریه داره روضه‌هات پیر میشم پای غمت، می‌میرم برا عَزات عُلیامُخَدَّره، کی دلش اومد تو رو به اِسارت بِبَره؟ عُلیامُخَدَّره، به خدا سوختنِ من از داغِ مَعجره عُلیامُخَدَّره، خدا از هرکی گذشت از شمر نگذره وقتی می‌زنم صدات، سینه می‌زنم برات عُمریه که می‌خونم، روضه‌ی مُخَدّرات عُلیامُخَدَّره، توی بزمِ مِی زمان چه دیر می‌گذره عُلیامُخَدَّره، داغِ چوبِ خِیزران از نِیزه بدتره عُلیامُخَدَّره، کاش چوبی که بالاست محکم پایین نره بعد از، گودال، آزار دیدی بعد از، عباس، بازار دیدی توی صحنِ باصفات، روضه می‌خونم برات این‌بار روضه می‌خونم، از قولِ برادرات عُلیامُخَدَّره، غُربَت اینه که سَنان با تو همسفره عُلیامُخَدَّره، چند دفعه زدنت؟ اونم چند نفره عُلیامُخَدَّره، اون که دستتو بَست از خدا بی‌خبره حتماً، بوده، بازوت زخمی مثلِ، مادر، پهلوت زخمی از بدِ روزگاره، اگه زینبت شده آواره از بدِ روزگاره، اگه توی کوفه پا می‌ذاره از بدِ روزگاره، مگه جای زینبت بازاره؟ نَطَحَت جَبینها، بدنِ حسین روی زمینه‌ها نَطَحَت جَبینها، مادرش پِیکرشو نبینه ها دورِ سرت بگردم، من بدونِ تو کجا برگردم؟ دورِ سرت بگردم، پاشو راهِ خِیمه رو گُم کردم بعدِ تو ما راهیِ مَقتَل شدیم میونِ صحرا مُستَأصَل شدیم حُرمتِ ما شکسته از لحظه‌ای که پُشت دروازه مُعَطَّل شدیم نَطَحَت جَبینها، بدنِ حسین روی زمینه‌ها نَطَحَت جَبینها، مادرش پِیکرشو نبینه ها منو زابراه نکن، دست‌وپا که می‌زنی مادرو نگاه نکن یه نَفَر کاری کنه، شمر اومده برا ما جلوداری کنه