اجتناب از غرور و غفلت 🦋قال الامام زین العابدین علیه السلام: كَمْ‏ مِنْ‏ مَفْتُونٍ‏ بِحُسْنِ‏ الْقَوْلِ‏ فِيهِ وَ كَمْ مِنْ مَغْرُورٍ بِحُسْنِ السَّتْرِ عَلَيْهِ وَ كَمْ مِنْ مُسْتَدْرَجٍ بِالْإِحْسَانِ إِلَيْهِ. 🦋بسا کسان که به تعریف این و آن فریب خورده( خود را گم کرده اند) چه مردمان که از پرده پوشی خدا مغرور گشته اند و چه اشخاصی که احسان(خدا) سرگرمشان کرده و سرانجام غافلگیر شده اند. (بحارالانوار، ج۷۵، ص ۱۳۹) 🦋چه بسا افرادی که فریب تعریف ها و تحسین هایی که مردم از آنان می نمایند را می خورند. انسان نباید فریفته قضاوتهای مردم درباره خودش شده و به خاطر تساویل نفسانی از قضاوت صحیح در مورد خودش غفلت ورزد و توجّه به این مسأله بخصوص برای مسئولین حائز اهمیت است. 🦋همچنین انسان نباید از اینکه خداوند عیوب او را پوشانده، مغرور شود و خیال کند که همیشه بدی های او مستور می ماند. 🦋چه بسا خداوند در همین دنیا آنها را فاش کند و اگر در این دنیا هم با لطف و احسان خود فاش نکرد، در قیامت ( روزی که باطن افراد ظاهر می شود) آشکار کند... 🦋پس نباید به خاطر تمجیدهای مردم، ستر الهی و اعطای نعم او از قضاوت صحیحی در مورد خود غفلت نماییم. (شرح احادیث منتخب در شروع درس خارج، جلسه ۴۳، ۱۳۷۸)