آنچه پس از خود به جا مي‌گذارم ميراثي شخصي نيست، بلكه ميراثي جمعي است براي هر فلسطيني كه رؤيای آزادي در سر داشت، براي هر مادري كه پسرش را به عنوان شهيد بر شانه حمل كرد، براي هر پدري كه براي دخترش كه با گلوله‌اي خائنانه كشته شد، تلخ گريست. وصيت نهايي من اين است كه هميشه به ياد داشته باشيد كه مقاوت بيهوده نيست و صرفا يك گلوله كه شليک مي‌شود نيست، بلكه زندگي‌اي است كه با عزت و كرامت زيسته مي‌شود. زندان و محاصر به من آموخته‌اند كه نبرد، طولاني و راه، دشوار است، اما همچنين آموخته‌ام كه مردمي كه از تسليم شدن سرباز مي‌زنند، با دستان خود معجزه خلق مي‌كنند. انتظار نداشته باشيد كه جهان با شما عادلانه رفتار كند، زيرا من اين را تجربه كرده‌ام كه چگونه جهان در برابر دردهاي ما سكوت مي‌كند. منتظر عدالت نباشيد، بلكه خود عدالت باشيد. رؤيای فلسطين را در قلب خود حمل كنيد و هر زخم را به سلاحي و هر اشك را به منبعي براي اميد تبديل كنيد. اين وصيت من است: سلاح‌هايتان را زمين نگذاريد، سنگ‌هايتان را دور نيندازيد، شهدايتان را فرامونش نكنيد و بر سر رؤيایی كه حق مسلم شماست سازش نكنيد. ما اينجا هستيم تا در سرزمين‌مان، در قلب‌هايمان و در آينده‌ی فرزندان‌مان بمانيم. 🇵🇸 فلسطين را به شما مي‌سپارم، سرزمينی كه تا زمان مرگم دوستش داشتم، و رؤيایی كه همچون كوهی كه هرگز خم نمي‌شود به دوش كشيدم. اگر بیافتم و سقوط كنم، با من سقوط نكنيد؛ بلكه پرچمي را كه هرگز نمي‌افتد حمل كنيد و خونم را پلی براي نسلی كنيد كه از خاكسترمان قوي‌تر برمي‌خيزد. فراموش نكنيد كه وطن تنها داستاني براي گفتن نيست، بلكه واقعيتي است كه بايد آن را زيست و زندگی کرد، و با هر شهيدي كه از اين خاك زاده مي‌شود، هزار مبارز مقاوم ديگر متولد مي‌شوند. اگر طوفان بازگردد و من در ميان شما نباشم، بدانيد كه من اولين قطره در موج‌هاي حریّت و آزادي بودم و اینکه من زندگی کردم تا شما را ببينم که ادامه مسیر را طی و تکمیلش می‌کنید. خاري در گلويشان باشید، و سِيـْلي كه عقب‌نشيني نمي‌شناسد باشيد، و آرام نگيرید تا جهان ما را تنها اعدادي در نشر اخبار نداند و اعتراف كند كه ما صاحبان بر حق هستيم. یحیی ابراهيم حسن السنوار غزه؛ فلسطین 🇵🇸 eitaa.com/banoyealam