دلواپسم بی‌قرارم سردرگمم برای این سردرگمی به سخره‌ام می‌گیرند اما ملالی نیست چیزی باارزش تر از تو در این جهان ندارم که ترس از دست دادنش حیرانم کند در دلم رخت می‌شویند برای تو چیزی نمانده کاروانت در راه است محرّمت می‌رسد عاشورا... اربعین......... ما به دردت نخوردیم، درست اما سیاهی لشگرت بودیم نگذار اربعین کنج خانه زانو به بغل زل بزنیم به صفحه ی تلویزیون... تو خودت می‌دانی دیوانه‌ها‌یت را می‌شناسی دق می‌کنیم حسین............. خودت راه باز کن عاشقانت منتظرند بی قرارند بی‌تابند راهی که تو باز کنی کدام ویروس کدام درد کدام حکومت کدام دربان توانِ بستنش را دارد؟!!!!...............