سید عادل مکتوفی تا الان نشنیده اید که از زهر عقرب و یا زهرمار برای شفا استفاده می کنند؟ دیری است در فضای مجازی، عده‌ای با اهداف خاص، بعضی از مطالب دینی را به گونه‌ای مطرح می‌کنند که مخاطب از دین خود منزجر شود. این افراد با طرح مسائل دینی خاص، قصد به سخره گرفتن دین و تعالیم آن و در نهایت تضعیف گرایشات دینی مخاطبین‎شان را دارند. مطلوب این افراد زمانی است که مخاطبین خود را فراری از دین و تعالیم آن (دين‌گريز) ببینند. "ناآگاهی مخاطبین" بهترین راه نفوذ را برای شبهه‌کنندگان ایجاد می‌کند. این افراد با طرح شبهات گوناگون، مخاطبین خود را در معرض بمباران شبهات قرار می‌دهند. مخاطبین، چون با انبوهی از شبهات مواجه می‌شوند دیگر از یافتن جواب خسته شده و به طور روانی آمادگی پذیرش شبهات را پیدا می‌کنند. چه باید کرد؟ راه‌های مختلفی برای مقابله با این حربه دشمن وجود دارد که یکی از بهترین آن‌ها -البته برای عامه مردم- دوری از افراد و مواضعی است که شبهه افكني مي‌كنند. آری "دوری از افرادی که كار آن‌ها شبهه افكني است" یکی از بهترین روش‌هاست؛ چراکه دشمن وقتی امیدوار می‌شود که طرف مقابل خود را بی‌دفاع در میدان ببیند. وقتی عامه مردم سلاح آگاهی را در برابر بمباران شبهات دشمن ندارند، یکی از بهترین کارها، قرار ندادن خود در چنین مواضع و فرار از چنین افرادی است. عقل نیز چنین حکم می‌کند. فرض بفرمایید شما که از ورزش‌های رزمی سررشته‌ای ندارید با یک نفر که استاد ورزش‌های رزمی است درگیر شوید؛ در چنین جایی باید چه کرد؟ به نظر می‌رسد زمانی که طرف مقابل از فنونی استفاده می‎کند که شما بدان‌ها آگاهی ندارید بهترین راه، جاخالی دادن در برابر ضربات آن‌ها و منتظر موقعیّت مناسب برای ضربه زدن است. آری تا وقتی که آگاهی خود را به حد مناسب نرسانده‎ایم، بهترين راه، دوری از شبهه‎کنندگان است. - شبهه‌ای از سر عناد: در حاشیه کتاب مفاتیح الجنان که کتاب دعاست ترجمه روایتی از امام صادق (علیه‌السلام) آورده شده است مبنی بر اینکه امام صادق برای مرض تنگی نفس (آسم) بول شتر را تجویز کرده است. این حدیث و احادیث مشابهی از این دست، باعث شده است تا عده‌ای به اسلام و احکام آن بتازند و گاهاً کار به عقده‌ گشایی نیز کشیده شده است. بر فرض قبول صحّت چنین احادیثی، آیا مناسب نیست کمی با تأمل سخن بگوییم؟ امروزه که علم پیشرفت کرده و از مواد بسیاری که در دنیا وجود دارند، داروسازی می‎شود، آیا بهتر نبود کمی با تحقیق و مطالعه سخن بگوییم؟ امروزه از زهر مار و زهر کژدم و همچنين از گیاهان مختلف، داروهای متنوعی ساخته می‌شود. با این اوصاف، آیا سزاست در مورد خواص ماده‎ای که اتفاقاً مورد توصیه پیامبر و ائمه اطهار (علیهم‌السلام) بوده است باز هم بدون تحقیق و مطالعه سخن گفت؟ جالب است این را هم بدانیم كه ابن‎سینا پزشک شهیر مسلمان در کتاب قانون خود -این کتاب طب هم اکنون در دانشگاه‎های غرب تدریس می‌شود- به خواص ادرار شتر و گاو اشاره کرده و آن را برای بیماری‌هایی خاص تجویز کرده است. پس: اول اینکه مواظب افراد مختلف و سخنان آن‌ها و مقاصدشان باشیم تا زود و به صورت غیر منطقی تحت تأثیر قرار نگیریم. دوم اینکه ادرار شتر یا گاو نیز به مانند زهر مار و زهر عقرب، دارای خواص درمانی است. سوم اینکه اگر قبول کنیم که احادیث مورد بحث، صحیح هستند نباید ذره‌ای به خود اجازه طرح شبهه دهیم؛ چراکه تجویز مربوطه از سوی کسانی مطرح شده است که دور از هوا و هوس هستند و علم آنان به خواست خدا، علم خدایی است. ابرگروه( براهین )پاسخگویی به شبهات‌مذهبی وسیاسی روز در ایتاء👇 http://eitaa.com/joinchat/925368339Ca1732dd521 کانال《 براهین 》👈 @barahin