🍁🍃 🍁🍃 🍁🍃
*این شعر 900 سال پیش در وصف ایران سروده شده👇 رحمت بر تربت پاک فردوسی*
*این شعر رو بخونید که دل و تن آدم رو*
*می لرزونه :*
*چو ناکس به دِه کد خدایی کند*
*کشاورز باید گدایی کند ...*
*در این خاک زرخیز ایران زمین*
*نبودند جز مردمی پاک دین*
*همه دینشان مردی و داد بود*
*وز آن ، کشور آزاد و آباد بود*
*چو مهر و وفا بود خود کیششان*
*گُنه بود آزارِ کس پیششان*
*همه بنده ی ناب یزدان پاک*
*همه دل پُر از مهرِ این آب و خاک*
*پدر در پدر آریایی نژاد*
*ز پشت فریدون نیکو نهاد*
*بزرگی به مردی و فرهنگ بود*
*گدایی در این بوم و بر ننگ بود*
*کجا ، رفت آن دانش و هوش ما*
*که شد مهر میهن فراموش ما ؟*
*که انداخت آتش در این بوستان*
*کز آن سوخت جان و دل دوستان ؟*
*چه کردیم کین گونه گشتیم خوار ؟*
*خرد را فکندیم این سان ز کار*
*نبود این چنین کشور و دین ما*
*کجا رفت آیین دیرین ما ؟*
*به یزدان که این کشور آباد بود*
*همه جای مردانِ آزاد بود*
*در این کشور آزادگی ارز داشت*
*کشاورز ، خود خانه و مرز داشت*
*گرانمایه بود آنکس که بودی دبیر*
*گرامی بد آنکس که بودی دلیر*
*نه دشمن در این بوم و بر لانه داشت*
*نه بیگانه جایی در این خانه داشت*
*از آنروز دشمن بما چیره گشت*
*که ما را روان و خرد تیره گشت*
*از آنروز این خانه ویرانه شد*
*که نان آورش مردِ بیگانه شد*
*چو ناکس به دِه کد خدایی کند*
*کشاورز باید گدایی کند...*
😭😭😭😭😭
*یادش گرامی باد !*
@bartarinhax
🍃🌸🌺🍃🌹🍃🌺🌸🍃