فرازی از دعای شریف افتتاح
فَلَمْ أَرَ مَوْلًي كَرِيماً أَصْبَرَ عَلَي عَبْدٍ لَئِيمٍ مِنْكَ عَلَيَّ يَا رَبِّ إِنَّكَ تَدْعُونِي فَأُوَلِّي عَنْكَ وَ تَتَحَبَّبُ إلَيَّ فَأَتَبَغَّضُ إلَيْكَ وَ تَتَوَدَّدُ إلَيَّ فَلاَ أَقْبَلُ مِنْكَ كَأَنَّ لِيَ التَّطَوُّلَ عَلَيْكَ ...
فَارْحَمْ عَبْدَكَ الْجَاهِلَ وَ جُدْ عَلَيْهِ بِفَضْلِ إِحْسَانِكَ إِنَّكَ جَوَادٌ كَرِيمٌ
پس هيچ مولاي كريمي را بر بنده پستي، شكيباتر از تو بر خود نديدم، اي پروردگار من، تو مرا مي خواني، و من از تو روي مي گردانم، و با من دوستي مي ورزي و من با تو دشمني مي كنم، به من محبّت مي نمايي و از تو نمي پذيرم، گويا مرا بر تو منّت است،
بر بنده نادانت رحم كن، و با فزوني احسانت بر او جود آور، زيرا تو بخشنده كريمي ...
💠
@basaeer14