بسم الله . . قبل از اعزام ، فرمانده گردان گفت: قرار هست ۷ نفر از خانواده های برای زیارت بیان سوریه و پرواز هواپیماشون با ما یکی هست. در نتیجه ۷ نفر از ما باید بمونند. هر کسی داوطلب هست دستش رو بالا بیاره . . وقتی فرمانده این رو گفت ، هیچ کسی دلش راضی نمیشد که از این اعزام جا بمونه. اما اولین نفری که دستش رو بالا آورد ، حاج ابراهیم بود. بدون درنگ و تعلّل . . واقعا تصمیم سختی بود!! واقعا معامله ی دشواری بود که حاج ابراهیم به خاطر احترام به پدر و مادر شهدا ، از اعزام به سوریه محروم شد. گذشت و . . بعد از مدتی حاج ابراهیم به سوریه اعزام شد. وقتی به منطقه رسید از همون روز اول چله شروع کرد. روحانیِ گردان می گفت: هیچ زیارت عاشورایی نبود که حاج ابراهیم "گریه" نکنه . . در بین بچه های مدافع حرم یک معنویت خاصی داشت. گذشت تا اینکه دقیقا در چهلمین روز از شروع زیارت عاشورا ، حاج ابراهیم با تله دست ساز داعشی ها آسمانی و شد. جالب تر از اون، اینکه در کل گردان فقط یک نفر شهید شد و اون هم کسی بود که اولین نفر دستش رو بالا آورد. به قول روحانی گردان ، حاج ابراهیم اونجا گل رو زد.