غزه؛ نامی که هر روز زیر آوار، تکرار می‌شود… در گوشه‌ای از جهان ، جایی به نام غزه ، کودکانی زندگی می‌کنند که صدای بمب برایشان آشناتر از صدای لالایی است. سرزمینی که آسمانش بوی باران نمی‌دهد؛ بوی باروت و آتش می‌دهد. در آن‌جا، نان پیدا نمی‌شود… اما آوار فراوان است. آب کافی نیست… اما اشک فراوان است. کودکان غزه ، پیش از آن‌که الفبای زبان را بیاموزند با زبان درد، جنگ، گرسنگی و بی‌پناهی آشنا می‌شوند. ما با سیری قضاوت می‌کنیم اما آنان با گرسنگی نفس می‌کشند. ما در خانه‌های امن ، از جنگ حرف می‌زنیم و آنان ، در خانه‌های ویران، زندگی را از نو معنا می‌کنند. فاجعه غزه تنها فاجعه یک ملت نیست؛ فاجعه انسانیتی‌ست که چشم بسته ، گوش بسته ، دهان بسته و ادامه می‌دهد… بیایید نگذاریم نام غزه تنها در تیترها بیاید و سپس خاموش شود. صدای بی‌صدایان باشیم نه برای ترحم بلکه برای بیدار شدن عدالت و انسانیتی که سالهاست خفته . ┄┅══𑁍🦋𑁍══┅┄ 🇮🇷خبرگزاری بسیج فرهنگیان و دانش آموزی مهردشت 🆔@basij_shahidfahmedeh_mehrdasht