#سلام_برابراهیم 🌱 پارت۴📚 محبت پدر در خانه ای کوچک و مستاجری در حوالی میدان خراسان تهران زندگی می کردیم . اولین روزهای اردیبشهت سال ۱۳۳۶ بود . پدر چند روزی است که خیلی خوشحال است . خدا در اولین روز این ماه ، پسری به او عطا کرد . او دائماً از خدا تشکر می کرد . هر چند حالا در خانه سه پسر و یک دختر هستیم ، ولی پدر برای این پسر تازه متولد شده خیلی ذوق می کند . البته حق هم دارد . پسر خیلی با نمکی است . اسم بچه را هم انتخاب کرد : ابراهیم پدرمان نام پیامبری را بر او نهاد که مظهر صبر و قهرمان توکل و توحید بود . و این اسم واقعاً برازنده او بود . بستگان و دوستان هر وقت او را می دیدند با تعجب می گفتند : حسین آقا ، تو سه فرزند دیگه هم داری ، چرا برای این پسر اینقدر خوشحالی میکنی ؟! پدر با آرامش خاصی جواب داد : این حالت عجیبی دارد! من مطمئن هستم که ابراهیم من ، بنده خوب خدادمی شود ، این پسر نام من را هم زنده می کند .