🔥لحظه ای با اساتید🔥 بسم الله الرحمن الرحیم اولین کلاسی که بنده با دانشجویان خانم داشتم در مجتمع غدیر بود در سال ۸۶. حدود سی نفر دانش پژوه خانم بودند.درس علم حدیث بود،یعنی کلاس تخصصی بود و اون موقع بنده دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه شیراز،گرایش علوم قرآن و حدیث میخوندم. و یادمه چون اولین کلاسم با خانم ها بود به حدی استرس داشتم که در کلاس سرم رو بلند نمیکردم و به کلاس نگاه نمیکردم.حتی موقع حضور و غیاب اگر خانمی بجای دوستش میگفت حاضر من تیک حاضر رو میزدم.اصلا متوجه نبودم چند نفرند و این صدا متعلق به کی هست.و خیلی استرس شدیدی داشتم و مشخص بود.یادمه بعد از کلاس که تموم شد یکی از خانم ها اومد کنار تریبون من و آروم به من گفت استاد اینقدر استرس نداشته باشید.ما مثل خواهراتون میمونیم. میخواید براتون یه لیوان آب بیارم؟ چرا دستتون اینقدر میلرزه؟ و من از جلسه بعد با این حرفی که اون بنده خدا به من زد استرسم کمتر شد و در طول سالها کلاس های زیادی که با خانم ها داشتم این حالت غیر طبیعی به مرور از بین رفت و به حالت طبیعی رسید. البته بنده چون تدریس رو زود شروع کردم(از سال ۸۵،بعد از فارغ التحصیل شدن از دانشکده علوم قرآنی در رشته علوم قرآن)،جاهایی که برای تدریس میرفتم غالباً سنم کمتر از بقیه اساتید بود و دانشجوها یا مسئولین آموزش فکر میکردن دانشجو هستم،نمیدونستن استاد هستم. مثلا توی دانشکده سلمان فارسی سال ۹۲ که درس تفسیر موضوعی داشتم اوائل ترم رفتم داخل آموزش که پوشه و لیست دانشجوها را بگیرم و آقایی که داخل آموزش بود به من گفتن اینجا ورود دانشجو ممنوع است و فقط اساتید باید وارد بشن و وقتی که گفتم استاد هستم بنده خدا متعجب شد. 🔸جناب دکتر فاطمی٫دکتری علوم قرآن و حدیث 🌱#یک_خاطره 🆔 @basijshiraz