🔹🔸🔹🔸🔹 🔸🔹🔸🔹 🔹🔸🔹 🔸🔹 🔹 📜 نامه۳۱-به حضرت مجتبي (علیه السلام) 🔰 قَالَ علی (علیه السلام): ۱۳_شناخت دنيا پرستان همانا دنيا پرستان چونان سگ‏هاي درنده، عوعو كنان، براي دريدن صيد در شتابند، برخي به برخي ديگر هجوم آورند، و نيرومندشان، ناتوان را مي‏خورد، و بزرگ‏ترها كوچك‏ترها را. و يا چونان شتراني هستند كه برخي از آنها پاي بسته، و برخي ديگر در بيابان رها شده، كه راه گم كرده و در جادّه ‏هاي نامعلومي در حركتند، و در وادي پر از آفت‏ها، و در شنزاري كه حركت با كندي صورت مي‏گيرد گرفتارند، نه چوپاني دارند كه به كارشان برسد، و نه چراننده ‏اي كه به چراگاهشان ببرد. دنيا آنها را به راه كوري كشاند. و ديدگانشان را از چراغ هدايت بپوشاند، در بيراهه سرگردان، و در نعمت‏ها غرق شده ‏اند، كه نعمت‏ها را پروردگار خود قرار دادند. هم دنيا آنها را به بازي گرفته، و هم آنها با دنيا به بازي پرداخته، و آخرت را فراموش كرده ‏اند. اندكي مهلت ده، بزودي تاريكي بر طرف مي‏شود، گويا مسافران به منزل رسيده‏ اند، و آن كس كه شتاب كند به كاروان خواهد رسيد. پسرم بدان آن كس كه مركبش شب و روز آماده است همواره در حركت خواهد بود، هر چند خود را ساكن پندارد، و همواره راه مي‏ پيمايد هر چند در جاي خود ايستاده و راحت باشد. 🔹 🔸🔹 🔹🔸🔹 🔸🔹🔸🔹 🔹🔸🔹🔸🔹