#احادیث_زیبا دو حدیث زیبا درباره سنین مختلف: حدیث اول: ترحم خدا بر سنین بالا حدیث دوم: گریه پیامبر صلی الله علیه و اله حدیث اول: عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ أَبِي نَجْرَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْقَاسِمِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْمُغِيرَةِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ: إِذَا بَلَغَ الْمُؤْمِنُ أَرْبَعِينَ سَنَةً آمَنَهُ اللَّهُ مِنَ الْأَدْوَاءِ الثَّلَاثَةِ الْبَرَصِ وَ الْجُذَامِ وَ الْجُنُونِ فَإِذَا بَلَغَ الْخَمْسِينَ خَفَّفَ‏ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ حِسَابَهُ فَإِذَا بَلَغَ سِتِّينَ سَنَةً رَزَقَهُ اللَّهُ الْإِنَابَةَ فَإِذَا بَلَغَ السَّبْعِينَ أَحَبَّهُ أَهْلُ السَّمَاءِ فَإِذَا بَلَغَ الثَّمَانِينَ أَمَرَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِإِثْبَاتِ حَسَنَاتِهِ وَ إِلْقَاءِ سَيِّئَاتِهِ فَإِذَا بَلَغَ التِّسْعِينَ غَفَرَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ وَ كُتِبَ أَسِيرَ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ وَ فِي رِوَايَةٍ أُخْرَى: فَإِذَا بَلَغَ الْمِائَةَ فَذَلِكَ أَرْذَلُ الْعُمُرِ؛ على بن مغيرة گويد: شنيدم از امام صادق عليه السّلام كه مي فرمود: همين كه عمر شخص مؤمن به چهل سال برسد خداوند او را از سه درد ايمن سازد: پيسى، خوره، و ديوانگى، و چون به پنجاه سال رسيد خداوند حسابش را سبك كند، و چون به شصت سال رسد خداوند انابة (و بازگشت بسوى حق) روزيش كند، و چون به هفتاد سال رسيد اهل آسمان او را دوست بدارند، و چون به هشتاد سال رسيد خداى عز و جل دستور فرمايد: كارهاى نيكش را يادداشت كنند و گناهانش را بريزند، و چون به نود سالگى رسد خداى تبارك و تعالى گناهان گذشته و آينده‏اش را بيامرزد و در باره‏اش نوشته شود: «اسير خدا در زمين»- و در روايت ديگرى است (كه فرمود):- و اگر به صد سال برسد آن پست‏ترين درجات عمر است. حدیث دوم: عَنْ رَسُولِ اللَّهِ ص قَالَ: قَالَ اللَّهُ تَعَالَى: وَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي إِنِّي لَأَسْتَحْيِي مِنْ عَبْدِي وَ أَمَتِي يَشِيبَانِ فِي الْإِسْلَامِ أَنْ أُعَذِّبَهُمَا ثُمَّ بَكَى صلی الله علیه و اله فَقِيلَ: مِمَّ تَبْكِي يَا رَسُولَ اللَّهِ؟ فَقَالَ: أَبْكِي لِمَنِ اسْتَحْيَا اللَّهُ مِنْ عَذَابِهِمْ وَ لَا يَسْتَحْيُونَ مِنْ عِصْيَانِهِ. ؛ پيغمبر اكرم- صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم- فرمود: خداى متعال جلّت عظمته فرموده: به عزت و جلال خود قسم ياد مى‏كنم من هر آينه از بنده خود از زن و مرد آنان كه در اسلام موى خود را سفيد كرده‏اند حيا مى‏كنم كه آنها را عذاب كنم. آنگاه پيغمبر- صلّى اللَّه عليه و آله- گريست. عرض كردند: يا رسول اللَّه براى چه گريه مى‏كنيد؟ فرمود: گريه‏ام براى كسانى است كه خدا از عذاب كردن آنها حيا مى‏فرمايد و آنها از گناه و معصيت خدا حيا نمى‏كنند. ایتا eitaa.com/basir_v توئینو http://ln.Tooino.ir/aliakbarvahidi