🍃🌺﷽🌺🍃 🌷🌷 «روح بزرگ» 🌷🌷 🌷🌷🌷 «حاج قاسم» 🌷🌷🌷 ❤️اذا کانت النفوس کبارا ❤️تعبت فی مرادها الاجسام 🌷می گویند: «زمانی که «روح بزرگ» شد جسم و تن را راه گریزی نیست جز آنکه به دنبال روح بیاید، به زحمت بیفتد و ناراحت شود. 🌷اما «روح کوچک» به دنبال تمایلات جسمانی می دود، هر چه را که این جسم خاکی فرمان دهد آنرا مطیع است . 🌷روح کوچک به دنبال لقمه ای برای بدن می رود اگر چه از راه دریوزگی و تملق و چاپلوسی باشد. 🌷 روح کوچک دنبال پست و مقام می رود و لو با گرو گذاشتن ... روح کوچک تن به هر مذلت و بدبختی می سپارد برای اینکه می خواهد در خانه اش فرش یا مبل داشته باشد، آسایش داشته باشد، خواب راحت داشته باشد. 🌷اما روح بزرگ به تن نان جو می خوراند، بعد هم بلندش می کند و می گوید شب زنده داری کن. 🌷روح بزرگ آرزو می کند که در راه هدفهای الهی و هدفهای بزرگ خودش کشته شود، دستش جدا شود و... 🌷 روح وقتی که «عظمت یافت» خواه ناخواه باید در روز عاشورا سیصد زخم به بدنش وارد شود. آن تنی که در زیر سم اسبها لگد مال می شود، تاوان یک روحیه متعالی را می دهد، غرامت یک حماسه را می دهد، جریمه حق پرستی را می دهد، جریمه روحیه شهادت را می دهد. 🌷وقتی که روح بزرگ شد، به تن می گوید من می خواهم به این «خون» ارزش بدهم. 🌷شهید به چه کسی می گویند؟ شهید کسی است که «یک روح بزرگ» دارد، روحی که «هدف مقدس» دارد، کسی است که در «راه عقیده» کشته شده است، کسی است که «برای خودش» کار نکرده است، کسی است که در «راه حق» و حقیقت و فضیلت قدم برداشته است. و «حاج قاسم» به این خون، به این کالبد خاکی ارزش داد چون او روح بزرگی داشت. 🌷