🔴
سگگردانها مهمترند یا اکثریت؟
🔸 از روشهای کارآمد برای مالیاتگیری تعیین جایزه است، کسی که فرار مالیاتی را گزارش بدهد درصدِ قابل توجهی از آن را به عنوان جایزه دریافت خواهد کرد؛ هر چه فرار بزرگتر جایزه شیرینتر. این روش در موارد دیگر هم کارآمد است. میشود نظارت و درآمدش را - همانطور که لیبرالها میگویند - به مردم واگذار کرد. مثلا هر کس تخلف آشکاری را گزارش بدهد دولت میتواند تمام یا بخشی از جریمه را به حساب همو واریز کند.
🔹 دولت مدرن اساسا با مالیاتگیری و نظارتِ گسترده ساخته میشود اما دو نمونۀ بسیار عجیب در خاطر دارم که نشان میدهد ما در پذیرفتن همین هم مشکل داریم. اولی احمدینژاد که با نصب دوربینهای نظارتی در محلهای جرمخیز مخالفت کرد و دومی روحانی که گفت نباید در حسابهای مردم سرک بکشیم! اینها ثابت میکنند نوعی پوپولیسم با هنجارهای پیشامدرن در سیاست ایران جولان میدهد که مانعِ اصلاح میشود.
🔸 یک ایرانی از چند انگلیسی فیلم گرفته بود که در محله خودشان با سرعتسنج خودروها را کنترل میکردند تا متخلفها را گزارش بدهند. ظاهرا تشویق و جایزهای هم در کار نبود چون آن ایرانی کارشان را با واژهای که مودبانهاش میشود «پاچهخاری» توصیف کرد. اگر یک چیز باشد که باید از فرهنگ مدرن بگیریم همین دخالتهای مثبت است. اینجا برعکس پنهان ماندن از قانون و نقضِ حقوق دیگران «زرنگی» به حساب میآید!
🔹 مثلا سگگردانی ممنوع است و میتوانند جریمههای سنگین برای کثافت زدن به محیط عمومی و مزاحمت برای شهروندان وضع کنند. غیر از شناسایی در محلِ سکونت، یا با پلاک خودرو، ادعا میکنند چهره مجرمین با عکس و فیلم هم قابل شناسایی است. اگر جریمه به حساب کسانی که سگگردانی را گزارش کردهاند واریز شود آیا اثری از این ضدفرهنگ میماند؟ حالا باید بپرسیم: چه چیز مانع شده تا نظام چنین قانونی بگذارد؟
🔸 از طبقهای که دنبال بهانه برای مخالفت است میترسند؟ میخواهند خودشان را با آزادی دادن به اقلیت شیرین کنند؟ اصلا حوصله انجام وظایفشان را ندارند؟ هر کدام باشد اکثریت را به ضعف و ناکارآمدی خودشان مطمئن میکنند. یکی از دلایلِ ریزشهای اجتماعی همین شانه خالی کردن از مسئولیت است. خیلی از مردم تحت تأثیر شرایطاند و هر چیز رها شود به عنوان عرف میپذیرندش، به تدریج ارزشهایشان هم تغییر میکند.
✍🏻دانشطلب
🔻به مکشوفات بپیوندید
https://eitaa.com/joinchat/2471821559C0d3be59a31