💢
اقتصاد را شرطی نکنیم
🔹استفاده از عملیات روانی و جنگ رسانهای در حین مذاکرات هستهای، یکی از مهمترین وجوه تقابل غرب با مردم ایران بوده است. حتی در پدیدههای سیاسی و مذاکرات حاشیهای که ارتباط چندان مهمی با موضوعات هستهای ندارد، آمریکاییها سعی دارند به گونهای محیط داخلی ایران به خصوص حوزه اقتصاد را متأثر سازند. متأسفانه جریانی در داخل کشور نیز خواسته یا ناخواسته به این هدف دشمن کمک میکنند. این راهبرد غربیها و پادوهای آنان در داخل کشور، در مذاکرات اخیر تبادل زندانیان و آزادسازی بخشی از داراییهای ایران به وضوح قابل مشاهده است.
🔰
گزاره تحلیلی:
🔸بدیهی است که دو سیستم سیاست و اقتصاد در تعامل گستردهای نسبت به یکدیگر به سر میبرند و نظریات معطوف به تقدم هر کدام بر دیگری، بر وجهی از تقلیلگرایی گرفتار آمده است. حکمران سیاسی از بین گزینههای که بر روی میز مدیریت دارد میتواند به اشکال مختلف آنها را انتخاب کند. بسته به اینکه این گزینهها به صورت خطی، اولویتدار یا توأمان عملیاتی شوند، میتوانیم بگوییم که حکمران، اقتصاد را به سیاست شرطی کرده یا خیر؟
🔹آنچه مشخص است این میباشد که سیاست به اقتصاد وابسته است؛ اما چنانچه حکمران اقتصادی، انتخابهایش را محدود به یک گزینه (مثلا سیاست) نماید، در این صورت میگوییم اقتصاد به سیاست شرطی شده است. موضوعی که در دهه نود شاهد آن بودیم و در دولت سیزدهم اصلاح شد. چرا که مذاکرات هستهای برای رفع تحریمها را توأمان با گزینههای دیگر پیش برده است.
🔸برای مثال گسترش روابط سیاسی با کشورهای همسایه، توازن بین شرق و غرب، حضور مؤثر و نقشآفرینی در پیمانها و ائتلافهای منطقهای و فرامنطقهای، حضور در آفریقا، گسترش دامنه نفوذ خود به حیاط خلوت واشنگتن در آمریکای لاتین و نیز گامهای مؤثر اقتصادی برای مهار تحریمها از طریق اصلاح قوانین داخلی، در کنار توسعه روزافزون برنامه هستهای نشان میدهد رویکرد دولت سیزدهم خطی نیست، بلکه استفاده از همه ظرفیتها میباشد.
🔅
نکته مهم؛ در مذاکرات اخیر تبادل زندانیان در ازای آزادسازی داراییها، وضعیت نباید به گونهای پیش برود که به بازار پیام شرطیسازی مخابره شود. موضوعی که در تحولات برجامی گذشته مثل کانال مالی اینستکس، FATF، انتخابات آمریکا و... مشاهده میشد و متعاقب آن اقتصاد دچار تکانههای متعدد میگردید. البته این مهم ظرافتهایی دارد که باید پیوستهای رسانهای آن به درستی تدوین و عملیاتی شوند.
🔹باید توجه شود که وقتی پیام(وعده) بهبود اقتصاد از مسیر مذاکره و پدیدههای حول آن مثل آزادسازی داراییها مخابره میشود، در واقع ناخواسته قدرت چانهزنی در میز مذاکره نیز از دست میرود. لذا تحریککننده در اعمال تحریمهای خود و ایجاد حواشی رسانهای و روانی مصرتر میشود و این موضوع تداوم تحریمها و اثرگذاری منفی بر اقتصاد را حاصل میسازد.
🔸به نظر میرسد خطیرترین مأموریت دولت سیزدهم در عرصه مذاکرات هستهای و گفتوگوهای اطراف آن، باید اصلاح رابطه اقتصاد و سیاست باشد. اینکه نگاه تکبعدی به هر کدام از دو سیستم اقتصاد و سیاست نباید داشت چون منجر به ضایع شدن فرصتها میشود. زیربنای هر برنامهای برای رفع مشکلات اقتصادی، باید بر روی توانمندیهای داخلی و حضور مردم قرار گیرد. به عبارتی باید نقطه ثقل اقتصاد از برجام خارج شود. البته این به معنای نادیده گرفتن مذاکره و تلاش برای رفع تحریمها و آزادسازی منابع کشور نیست و باید همزمان مسیر مذاکره برای رفع تحریمها نیز دنبال گردد.
✍🏻علی محمدی
#گزارشروز
┄┅┅┅┅♦️
BASIRAT♦️┅┅┅┅┄
🇮🇷|
basirat.ir
🇮🇷|
@basirat_fa