سلام، کار کردن با چهره بمرور شمارو تبدیل میکنه به یک چهره انقلابی این چهره شدن هم مزیت داره هم معایب. منم مثل شما خیلی خوب میدونم اگر با چهره کار میکردم الان فالوئر خیلی زیادی برای خودم دست و پا کرده بودم. چون هم ابزارشو دارم ، هم تکنیکشو تا حدودی بلدم. تا الان بنای قلبیم این بوده که محتوام جلوی چشم باشه ، نه خودم. اون پستهایی هم که اومدم جلوی دوربین برای این بوده ، راه دیگه ای برای انتقال منظور و مفهوم پیدا نکردم. شکر خدا با همین روش کارهامون از همه جا سر درآورده، از دانشگاه بگیر تا شهرداری و صداوسیما از کانالهای کوچک بگیر تا کانالهای بزرگ از پیج آدمهای معمولی با صد فالوور بگیر تا کسایی که اسم و رسمی دارند. الان یک محتوا وقتی منتشر میشه دیگه صاحبش نیستی عین بومرنگ همه جا میره میچرخه مخصوصا اگر طرحت یا پستت شکیل باشه و از کیفیت لازم برخوردار باشه. مخصوصا اگر حرفی برای گفتن داشته باشی. چهره شدن توقع هارو بالا میبره یدک کشیدن عنوان انقلابی کار هرکسی نیست، حقیقتا ظرفیت میخواد. الان هرکسی دو روز تو این جبهه کار میکنه تو بنر معرفیش مینویسه :انقلابی ،ولایی سردار جنگ نرم و تحلیلگر و کابوس دشمنو ...از این دست القاب و عناوین! ما هیچ کدوم اینا نیستیم بنر معرفی هم نداریم میتونم صد صفحه القاب و توضیحات الکی بنویسمو برای خودم نوشابه باز کنم ، اما وقتی بخودم مراجعه میکنم میبینم ما کجا انقلابی بودن کجا!؟ متاسفانه این واژه ها دم دستی شده انقلابی حاج قاسم بود ما درمقایسه با ایشون صفر که هیچ،زیر صفریم. حالا با این اوصاف بیایم خودمونو انقلابی معرفی کنیم؟ وقتی در حد و اندازه این حرفا نیستیم.