🇮🇷🇵🇸
🔰تدوین سند راهبرد امنیت ملی؛ ضرورت امروز، الزام فردا (بخش اول)
🍃🌹🍃
🔹در سپیدهدم قرن جدید و در بحبوحه دگرگونیهای شگرف در نظم بینالمللی، جهان با عدم قطعیتی فزاینده و پیچیدگیهایی بیسابقه دستوپنجه نرم میکند. صفآراییهای جدید قدرتهای بزرگ، مانند آنچه در رابطه اروپا و آمریکای عصر ترامپ شاهدش هستیم، ظهور فناوریهای پیچیده و پر ابهام، مانند
#هوش_مصنوعی، تشدید رقابتهای ژئوپلیتیکی و ژئواکونومیکی و بحرانهای چندوجهی محیطزیستی و بهداشتی، شرایطی را خلق کرده است که در آن، پیمودن مسیر آینده بدون در دست داشتن یک نقشه راه دقیق و یک قطبنمای راهبردی، امری مخاطرهآمیز و پرهزینه است.
🔹جمهوری اسلامی ایران به منزله یک بازیگر مهم و تأثیرگذار در منطقه غرب آسیا و در گام دوم انقلاب اسلامی که چشماندازی بلندمدت برای پیشرفت و تعالی کشورمان ترسیم کرده است، بیش از هر زمان دیگری نیازمند تدوین و اعلام یک سند عملیاتی و همگنساز در راستای افزایش همگرایی ظرفیتهای ملی در مسیر تأمین منافع ملی است. این مهم میتواند در قالب «سند راهبرد امنیت ملی» مدون، جامع و آیندهنگر تدوین و ارائه شود؛ چرا که چنین سندی نه تنها مسیر حرکت کشور در دریای متلاطم روابط منطقهای و فرامنطقهای را روشن میکند، بلکه به مثابه میثاقی ملی، ظرفیتهای داخلی را منسجم و پیام روشنی را به جهان مخابره خواهد کرد.
🔹اما سند راهبرد امنیت ملی چیست و چرا تدوین آن، به ویژه در وضعیت کنونی، برای کشورمان یک ضرورت انکارناپذیر به شمار میآید؟ به طور کلی، سند راهبرد امنیت ملی یا National Security Strategy، سندی بالادستی است که در عالیترین سطوح حاکمیتی یک کشور تهیه و منتشر میشود و به تشریح منافع حیاتی ملی، درک آن کشور از محیط امنیتی پیرامونی و جهانی، تهدیدها و فرصتهای پیش رو، اهداف کلان ملی در کوتاهمدت، میانمدت و بلندمدت و در نهایت راهبردها و ابزارهای لازم برای دستیابی به آن اهداف و مقابله با تهدیدها میپردازد. این سند صرفاً بیانیهای سیاسی یا مجموعهای از آرزوها نیست؛ بلکه تلاشی است برای ایجاد چارچوب فکری منسجم تا بتواند اقدامات بخشهای گوناگون حاکمیتی، از دیپلماسی و اقتصاد گرفته تا دفاع و فرهنگ را در راستای اهداف مشترک، همراستا و همافزا کند. اهمیت این سند در ایجاد درک مشترک از اولویتها، تخصیص بهینه منابع محدود ملی، افزایش پیشبینیپذیری در سیاستگذاریها، و تقویت انسجام ملی در برابر چالشها نهفته است.
🔹بسیاری از کشورهای جهان، به ویژه قدرتهای بزرگ و بازیگران منطقهای، اهمیت این سند را درک کرده و به تدوین و انتشار منظم آن، هرچند با درجات متفاوتی از شفافیت و جزئیات، مبادرت میورزند. ایالات متحده آمریکا، به عنوان یک نمونه برجسته که مطالعات متعددی بر روی اسناد آن صورت گرفته، از سال ۱۹۸۶ و با تصویب قانون «گلدواتر-نیکولز»، ملزم به ارائه سالانه این سند به کنگره شده است، هرچند در عمل، انتشار آن با فواصل زمانی متفاوتی صورت گرفته است. بررسی سیر تدوین و انتشار اسناد امنیت ملی آمریکا از دوران جنگ سرد تا کنون، نشاندهنده انعکاس تحولات جهانی در نگرش استراتژیک این کشور است؛ از تمرکز بر مهار اتحاد جماهیر شوروی در دوران ریگان، به راهبرد «تعامل و گسترش» دموکراسی در دوران کلینتون، سپس اولویت یافتن مبارزه با آنچه تروریسم پس از ۱۱ سپتامبر در دوران بوش پسر، تلاش برای «توازن مجدد» و تمرکز بر آسیا در دوران اوباما و در نهایت بازگشت صریح به رقابت با قدرتهای بزرگ، به ویژه چین و روسیه، در دوران ترامپ و بایدن. این اسناد، ورای تفاوتهای تاکتیکی و گفتمانی هر دولت، کارکردهای متعددی دارند، از جمله «تبیین اهداف و اولویتها برای کنگره، افکار عمومی داخلی و متحدان خارجی»؛ «ایجاد همسویی و هماهنگی در بوروکراسی عظیم امنیتی و دفاعی» و «ارسال پیامهای راهبردی به رقبا و دشمنان».
🔹همانگونه که مشخص است انتشار نسخه غیرمحرمانه این اسناد، با وجود آنکه همه جزئیات عملیاتی و راهبردهای پنهان را آشکار نمیکند، اما به مثابه یک ابزار ارتباطی قدرتمند عمل میکند و نشاندهنده تلاش برای ایجاد شفافیت (هرچند کنترلشده) و پاسخگویی در نظام سیاسی آن کشور است.
🔹حال پرسش اساسی این است که چرا کشورمان، با وجود تجربیات گرانسنگ چهار دهه گذشته و قرار گرفتن در یکی از پیچیدهترین مناطق جهان، هنوز فاقد یک سند راهبرد امنیت ملی مدون و منتشر شده است؟
ادامه دارد...
✍ نوید کمالی
┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈
✅️ کانال بصیرت افزایی شهرستان آمل
https://eitaa.com/basiratamol1_ir
https://eitaa.com/basiratamol2_ir
https://splus.ir/basiratamol1_ir
https://splus.ir/basiratamol2_ir