مکانیسم ماشه:چالشی فرصت آفرین اعمال مکانیسم ماشه در مهرماه بار دیگر توجهات را به برجام و قطعنامه‌های تعلیق شده سازمان ملل جلب کرد. این شش قطعنامه که از سال ۹۴ و در پی توافق هسته‌ای به حالت تعلیق درآمده بودند، جنبه‌های مختلفی از فعالیت‌های هسته‌ای و موشکی ایران را هدف قرار داده بودند و بازگشت آنها می‌تواند پیامدهای متفاوتی برای کشورمان داشته باشد.(قطعنامه ۱۶۹۶ (محدودیت‌های هسته‌ای)، ۱۷۳۷ و ۱۷۴۷ (تحریم‌های مالی و تسلیحاتی)، ۱۸۰۳ (بازرسی‌های بیشتر)، ۱۸۳۵ (تأیید قطعنامه‌های قبلی) و ۱۹۲۹ (تحریم‌های جامع‌تر).احیای این قطعنامه‌ها بربخش‌هایی از اقتصاد تأثیر خواهد گذاشت. با این حال اقتصاد ایران در مواجهه با تحریم‌ها، همواره توانایی سازگاری و یافتن راهکارهای جایگزین را داشته است. فعال شدن مکانیسم ماشه، گرچه با دشواری‌هایی همراه است، اما می‌تواند به عنوان یک محرک برای تقویت اقتصاد مقاومتی، افزایش تولید داخلی و کاهش وابستگی به درآمدهای نفتی عمل کند. ضمن اینکه، فشار ناشی از تحریم‌ها می‌تواند به بهبود کارایی اقتصادی، مبارزه با فساد و اصلاح ساختارهای ناکارآمد منجر شود. در نهایت، این مقطع، فرصتی است برای بازنگری در سیاست‌های اقتصادی، تمرکز بر توانمندی‌های داخلی و گشودن افق‌های جدید برای همکاری‌های بین‌المللی با شرکای قابل اعتماد. عبور از این گردنه، نه تنها با دشواری، بلکه با درس‌ها و تجربیات ارزشمندی همراه خواهد بود که می‌تواند ایران را در مسیر توسعه‌ای پایدارتر و مستقل‌تر قرار دهد. ✍ جمال دهقانپور