الان میدونید موضع جریانهای سیاسی و رسانهای کشور بصورت خیلی ساده چطوریه؟ سه دستهی کلی وجود دارن که اثرگذارن:
۱.
اصلاحطلبها که دولت دستشونه و سکوت کردن و میگن همه چی خیلی خوبه. اعتراض هم بکنی میگن آقا گفته از ما حمایت کنید و هیچ انتقادی نکنید (پشت رهبری قایم شدن و اینجور جاها یاد آقا میافتن. تو همه موضوعات هم میگن با آقا هماهنگ شده)
۲.
وفاقیها یک طیف انقلابی محسوب میشن اما چون با دولت وفاق کردن، کلا در سکوت هستن و هیچ کدوم از مطالبات مردم رو انعکاس نمیدن. هیچ کدوم یعنی هیچ کدوم! (ادعای اونها هم اینه که آقا گفته وفاق و اتحاد خیلی مهمه و هیچ انتقادی نکنید تا مردم ناامید نشن. حتی برنمیتابن که شما بخوای از برجام و روحانی که کشور رو داغون کردن بگی، از اینکه امروز باید دولت برای اقتصاد بیشتر کار کنه بگی و ... حتی با وجود اینکه آقا بارها گفتن اقتصاد و معیشت مردم مهمترین چیزی هست که باید بهش توجه بشه.
تو این شرایط خاص بعد از جنگ تحمیلی هم میگن هیچ کس حرفی نزنه چون تخریبه. اصلا مرز تخریب و نقد سازنده رو قاتی کردن. فقط میگن سکوت کنید. آیا رهبری منظورشون از وفاق سکوت و ماله کشی بوده یا مطالبه و نقد منصفانه؟)
۳.
انقلابیهای معتدل هم که میخوان صدای مردم باشن و به گفته ی آقا نقد منصفانه کنن رو یه پسوند افراطی و تندرو میزنن و سعی میکنن دهنشون رو ببندن. یه طوری که شما دو تا حرف خوب هم که بزنی یا بایکوت میکنن یا ساکتت میکنن (بخاطر تعداد کمی که موضع افراطی دارن، به انقلابیهای عاقل و دلسوز هم برچسب تندرو میزنن)
اتفاقا همین انقلابیهای معتدل معنی واقعی وفاق و اتحاد رو میفهمن. میدونن که دغدغهی آقا کشور و مردمشه، برای مردم تلاش میکنه نه برای جریان یا شخص خاص.
انقلابی معتدل در عین اینکه سیاهنمایی نمیکنه و نقطه قوتها رو میگه، نقد منصفانه ام میکنه و مطالبهی حقوق مردم رو داره، چون آقا اینطوری راضیه. خود آقا در دیدار اخیر با دولت چندین نقد مختلف داشتند. مثلا افسار رها شدهی قیمتها، یا اسراف در سفرهای مسئولین و... اینها همه نقدهای دلسوزانه و بدون تخریب و سیاهنمایی بود
پ.ن وفاقیها متاسفانه معنی وفاق آقا رو درست نفهمیدن و خواسته یا نادانسته دچار افراط شدند و حتی در حمایت از دولت از اصلاحطلبها هم پیشی گرفتن
https://eitaa.com/joinchat/2823880772C12f5945027