🌹🕊🌹🕊 🕊🌹🕊 🌹🕊 #درسنامه_مهدویت_قسمت_چهارم صفحه:۳۲ انديشة «مهدويّت»، در اسلام ريشه قرآني دارد و اين کتاب آسماني، با قاطعيت تمام، پيروزي نهايي «حق» بر «باطل» را به تمامي انسان‌ها نويد داده است. قرآن در بارة ظهور و قيام حضرت مهدي(عج) به صورت كلي بحث كرده و بشارت به تشكيل حكومت عدل جهاني و پيروزي صالحان داده است. مفسران شيعه و برخي از مفسران اهل سنّت، اين گونه آيات را ـ به استناد روايات اهل بيت: و نظرات دانشمندان اسلامي ـ مربوط به حضرت مهدي(عج) دانستهاند. در اين درس از مجموع آيات قرآني ـ كه ناظر به اين موضوع است و صراحت بيشتري دارد تنها چند آيه نقل و بررسي ميشود. اين درس در باره آياتي از قرآن مجيد است كه با استفاده از سخنان گهربار معصومين: ، در مورد حضرت مهدي(عج) ، تفسير‌‌، تأويل و يا تطبيق شده است. ابتدا تعريف و مفهوم اين سه واژه ـ به صورت مختصر ـ بيان ميگردد: ۱. تفسير «تفسير» از واژه «فَسَرَ»، به معناي روشن کردن و آشکار ساختن است و در «اصطلاح» عبارت است از: «زدودن ابهام از لفظ مشکل و دشوار که در انتقال معناي مورد نظر، نارسا و دچار اشکال است». ماده «فَسَرَ»، در باب «تفعيل» بيانگر مبالغه در دستيابي به معنا است. از اين رو تفسير، تنها کنار زدن نقاب از چهرة لفظ مشکل و نارسا نيست؛ بلکه شامل زدودن ابهام موجود در دلالت کلام، نيز مي‌شود. تفسير، در جايي است که گونه‌اي ابهام، در لفظ وجود دارد و اين موجب ابهام در معنا منبع: درسنامه مهدویت(اثر خدامراد سلیمیان)_جلد۱_درس اول:اندیشه موعود در ادیان ابراهیمی_اندیشه موعود در آیین یهود. دادمه دارد... 🕊✨اللهم عجل لولیک الفرج✨🕊 🌹🌹بصیرت مهدوی🌹🌹 https://eitaa.com/basirate_mahdavi