📎عدو شود سبب خیر، اگر خدا خواهد! چندین سال پیش بود که امام جامعه سخن از «واجب فراموش شده» به میان آورد.[۱] واجبی که بدان توجه نمی‌شد و معروفی که در اذهان بسیاری از افراد جامعه، معروف نبود؛ اگرچه هم‌تراز واجبی همچون نماز است و مع‌الأسف «امر به معروف و نهی از منکر» در میان امت مهجور مانده بود و بدان عمل نمی‌شد. اما این سنت الهی است که گاهی اراده‌اش را به واسطه دشمنش محقق گرداند. دشمنی که می‌خواهد شعائر دین را براندازد و به این منظور کاری می‌کند که این شعائر احیاء گردد! دشمنی که سرباز آمریکایی را برای نابودی نجف و کربلا روانه عراق می‌کند و نتیجه این می‌شود که با بازگشت آن سرباز به وطنش، نام حسین‌ع در دور افتاده‌ترین روستاهای آمریکا نقل شده، مردم مغرب زمین را به سوی خود می‌خواند. «یریدون لیطفئوا نور الله بأفواههم و الله متمّ نوره ولو کره الکافرون».[۲] و این بار این سنت فراموش شده «امر به معروف و نهی از منکر» است که به اراده خدا و البته به دست دشمن خدا احیاء شد! دشمنی که عناصر نفوذی وابسته به خود و عروسک‌های خیمه شب بازی فساد و فحشاء را به کوچه‌ها و خیابان‌های شهر ما گسیل کرده تا فضای دینی و انقلابی شهر را از بین ببرد؛ [۳] اما اتفاقاً همین اقدام او است که امت را به تکاپو انداخته، زمزمه «امر به معروف و نهی از منکر» را در فضای شهر می‌پیچاند و حال در هر کوی و برزن، سخن از این فریضتین است که معروف شده، ورد زبان‌ها می‌گردد. آری، گویا خدایی که موسی را در دامن دشمنش فرعون حفظ کرد، این بار اراده کرده که برای رو کم کنی فرعون زمان، نظام مقدس جمهوری اسلانی را در دامن جریان نفوذ حفظ نماید! حمیدی‌زاده ۱؛ ۶۸/۱۰/۱۹ ۲؛ صف، ۸ ۳؛ ۹۷/۱۰/۱۹