دو مایه دلخوشی امام حسین علیه‌السلام در شب عاشورا و روز دو تا دلخوشی دارد؛ دلخوشی بزرگش به اهل بیتش است که می‌بیند قدم به قدم دارند می‌آیند، از طفل کوچکش گرفته تا فرد بزرگش. دلخوشی دیگرش بر اصحاب باوفایش هست که می‌بیند کوچکترین نقطه ضعفی ندارند، فردا که روز عاشورا می‌شود، یک نفر از اینها فرار نکرد، یک نفر از اینها به دشمن ملحق نشد... اینها مایه‌های دلخوشی اباعبدالله بود. آیا ما هم مایه دلخوشی امام زمانمان هستیم؟ 📝 ، ، ص ۱۸۶ @1397basiratemahdavi