وقتی مدام ببخشی و به دل نگیری و بگذری و تحت هر شرایطی بازم مهربونی کنی و کلا مدلت اینجوری باشه...و حتی به کسی که بهت بدی کنه خوبی کنی....اینا همه یعنی کریم بودن.
به نظرم این صفت خدارو همه ماها حس کردیم.
شاید دقیقا بخاطر همین اخلاق خداست که ماها نتونستیم ازش بگذریم.
چون هر چقدر بد بودیم بازم خدا خوب بود باهامون و همین باعث شد از یه جا به بعد عذاب وجدان بگیریم که ....چرا جواب خوبی رو داریم با بدی میدیم و همین باعث شد بمونیم و زیر سنگم شده محبت های خدارو جبران کنیم...