#بهای_بهشت ۱۸ ؛ شفاعت هرگز پیامبر عزیزمان صلّی الله علیه و آله فرمودند : در روز قیامت من شفاعت می‌کنم از مسلمان‌هایی که گناهان بزرگی را انجام دادند. « إِنَّمَا شَفَاعَتِی لِأَهْلِ الْکبَائِرِ مِنْ أُمَّتِی ». [1] اما چند گروه را استثناء کردند. یکی از آن گروه‌ها مسلمان‌هایی هستند که نماز را خوار و خفیف می‌شمارند. آنهایی که برایشان مهم نیست که هر روز صبح دارد نماز صبحشان قضا می‌شود. برایشان مهم نیست نمازی را که می‌خوانند صحیح است یا غلط. نمازشان نوک کلاغی است. یک « سُبحانَ اللّه » را در حرکت به سمت رکوع می‌خوانند و یک « سُبحانَ اللّه » را در برگشت از رکوع می‌خوانند. « لَاینَالُ شَفَاعَتِی‏ مَنِ‏ اسْتَخَفَ‏ بِصَلَاتِهِ »[2] چقدر کار آنها زشت و قبیح است که پیامبرِ رحمت از خداوند بخشنده حاضر نیست برای آنها طلب بخشش کند. [1] من لا يحضره الفقيه ؛ ج‏3 ؛ ص574. [2] (كافي (ط - دار الحديث) ، ج‏12 ، 683)