((حسن ظن داشتن به رحمت الهی))  👈نکته دوم؛ ظريف عرفانی در این فراز ازمناجات این است انسان به حکم این آیه قرآنی: (يا أَيُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيد:فاطر:۳۵) 🔸 بقاء فقیر مطلق است و سخت وابسته به حق تعالی می باشد، چرا که عدم و نیستی بوده، حق تعالی او را خلق کرده و آفریده است، در بقاء نیز چون حق تعالی از سر جود نیازها و خواسته مادی و معنوی انسان را تامین کرده‌ توانسته به حیاتش ادامه دهد، این بذل نعمت و گستردگی رحمت در دنیا موجب شده که به شدت به حق تعالی حسن ظن پیداکند که در آخرت و در آن لحظه ای که بنده امیدش از همه جا قطع است حق تعالی به مراتب بیشتر ازدنیا از وی دستگیری نماید چرا که رسول اعظم(ص) فرمود: (( اِنَّ لِلّه مِائَةَ رَحْمَةٍ اَنْزَلَ مِنْها رَحْمَةً واحِدَةً بَیْنَ الْجِنِّ وَ الْاِنْسِ وَ الطَّیْرِ وَالْبَهائِمِ وَالْهَوامِّ فَبِها یَتَعاطَفُونَ وَ بِها یَتَراحَمُونَ، وَ اَخَّرَ تِسْعا وَ تِسْعینَ رَحْمَةً یَرْحَمُ بِهاعِبادَهُ یَوْمَ الْقِیامَةِ. خداوند، از صد قسمت رحمتش، فقط یک قسمت را در دنیا به جن و انس، پرندگان، حیوانات و حشرات عطا کرده است، تا بین خود با محبت و مهربانی زندگی کنند و نود و نه قسمت دیگر را در آخرت به بندگان خویش اختصاص خواهد داد.))  از همین رو امام‌ علی علیه السلام اینگونه مناجات می کند: 🔹((الهی لَم یَزَلْ بِرُّکَ علیَّ ایّامَ حَیاتی فلا تَقْطَع برَّکَ عنّی فی مَماتی، الهی کیفَ آیِسُ مِنْ حُسْنِ نَظَرِکَ لی بعدَ مَماتی و اَنْتَ لم تُوَلِّنی الاّ الجمیلَ فی حیاتی: معبود من، خیر گسترده ات، همواره در ایام حیاتم بر من جریان دارد، این خیرگسترده ات را بعد از موتِ من، از من دریغ مدار! معبود من! چگونه از احسان تو پس از مرگم ناامید گردم وحال آنکه درزمان حیاتم جز به نیکی رفتار نکرده ای))  #به_عشق_مولا_گناه_نکنیم 💠@be_eshghe_agha