درسِ توحید و خداشناسی 🌸 أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الطَّيْرِ فَوْقَهُمْ صَافَّاتٍ وَيَقْبِضْنَ ۚ مَا يُمْسِكُهُنَّ إِلَّا الرَّحْمَٰنُ ۚ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ بَصِيرٌ. سوره مبارکه مُلک آیه ۱۹ ترجمه : آیا پرندگان را نمی نگرند که بالای سرشان پر گشوده ، گاه بی حرکت و گاه با حرکت بال پرواز می کنند. چه کسی جز خدای مهربان آنها را در فضا نگه داشته. که او به احوال همه موجودات بیناست. تمرینِ خیال پردازی : به پرنده توی آسمان نگاه کنیم و فکر کنیم؟. اولا به این فکر کنیم که خدا خالقِ ، و پرنده مخلوق. پس خدا و پرنده را با هم و در کنار هم ببینیم. به دو بالِ پرنده نگاه کنیم ، خداست که این دو بال را به حرکت در میاره و این پرنده را در هوا نگه داشته. و اگر خدا نخواهد ، دو بال پرنده بی حرکت می ماند و پرنده به روی زمین سقوط می کند. حالا به این موضوع فکر کنیم که این پرنده در اول نطفه بوده ، بعد داخلِ پوسته تخم جنین شده ، بعد از تخم بیرون اومده و جوجه شده. بعد به غذا خوردن جوجه توسط مادرش فکر کنیم ، و در آخر جوجه بزرگ شده و به پرواز در اومده. باور بفرمایید اگر ما به همین آیه قرآن که در مورد پرندگان است ، در خلوت و سکوت تَفکُّر و تَعَمُّق کنیم ، در مسیر توحید ، خداشناسی و خودشناسی گام بزرگی را برداشته ایم ، که از صدتا کتاب خواندن ، کلاس رفتن ، استاد دیدن و حتی از نمازِشب خواندن برای ما ارزشمندتر است و ما را سالها به جلو می بَرد. و در مِقیاس اَبدیت هم ، میلیون ها سالِ آخرتی جلوتر از بقیه هستیم!. بله فقط با تفکر. لطفا وارد شوید و ادامه مطلب را بخوانید👇 @chanddaghighetafakor 1⃣ ادامه👇