إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَىٰ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَيَقْتُلُونَ وَيُقْتَلُونَ وَعْدًا عَلَيْهِ حَقًّا فِي التَّوْرَاةِ وَالْإِنجِيلِ وَالْقُرْآنِ وَمَنْ أَوْفَىٰ بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَيْعِكُمُ الَّذِي بَايَعْتُم بِهِ وَذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ‎﴿توبه١١١﴾‏ خداوند متعال در موضوع جهاد از استعاره خرید و فروش استفاده می کند و می فرماید در جنگ خداوند با شما یک معامله می کند و آن این است که اموال و جان های شما را می گیرد و در مقابل بهشت را به شما می دهد؛ یعنی اگر کسی مال و جان خود را در راه خداوند بدهد خداوند به او بهشت را می دهد. خداوند متعال می فرماید توجه داشته باشید که این وعده علاوه بر قرآن کریم در تورات و انجیل نیز آمده است و همچنین توجه داشته باشید که این معامله را به خالق و پروردگار جهان انجام می دهید و چه کسی خوش قول تر از خداوند وجود دارد؛ بنابراین بابت این معامله ای که انجام می دهید خوشحال باشید چرا که این معامله در پی خود رستگاری عظیم را دارد. حال این سوال را باید جدی از خودمان بپرسیم که خداوند چرا در موضوع جهاد چنین معامله ای انجام می دهد که به صرف اعطای مال و جان بهشت را می دهد، بدون اینکه به سایر اعمال انسان توجهی شود؟ https://eitaa.com/firstqoran