تحلیل بخش دوم// تحلیل (بخش اول): منظور از انسانی سازی کردن دین چیست؟ (بخش دوم)؛ در مورد اینکه فتنه گران برای انحراف اذهان انسان ها از فطرت خداجوی پاکشان، لجن پراکنی کرده و می گویند که حتی شیعیان و حتی مذهبی ها هم می توانند دینشان را خودشان انتخاب کنند و حتی خودشان می توانند تعیین کنند که چگونه بفهمند و چگونه عمل کنند: تحلیل: این نوع گفتمان سخیف را متاسفانه امروزه در داخل کشور هم و بیشتر از زبان عوام می شنویم. که با لجن پراکنی رسانه ها و شبکه های اجتماعی در حال تبدیل شدن به گفتمان رایج در بین هنجارشکنان عوام جهت توجیه ناشایست وضعیت حجاب و پوشش های هنجار شکنانه در داخل کشور شده است. مثلا می گویند که حجاب و دین یک امر شخصی و این من هستم که انتخاب میکنم که انتخاب میکنم که حجابم چگونه باشد و دینم رو چگونه عمل کنم! سوال؛ چطور ممکنه یک استنباط عوامانه و کاملا سطحی تبدیل به یک گفتمان رایج در بین عوام شده باشد؟ پاسخ: یکی از شگردهای امپراطوری رسانه ای و شبکه های اجتماعی؛ مد و وردکلام کردن مباحث عوامانه و عوام پسندانه با کمترین وجاهت شرعی و قانونی است. در اینجا بایستی بگویم که چنین مطالب عوامانه متاسفانه در زبان خیلی ها مد و ورد کلام شده و میگویند این فقط خود ماییم که صرفا با فهم شخصی و عقلی خود انتخاب میکنیم چه بپوشیم و چگونه رفتار بکنیم و از حلال و حرام چه بخوریم. بهترین پاسخی که برای وقاحت چنین افرادی دارم این است که لااقل "اگر دین ندارید؛ آزادمرد باشید". چراکه انسان های آزاد به خود اجازه سلب آزادی دیگران و نادیده گرفتن قانون را نمی دهند و فقط افراد خودشیفته و مسخ هستند که ممکن است دیوانه وار به صورت خودمحور، خودملاک و خودبرتربین عمل کنند. بدیهتا چنین گفتارها و رفتارهای عوامانه مخالف "دین و آزادی" به معنای نادیده گرفتن قانون اساسی نظام اسلامی و همچنین تقلیل منابع فقهی از 4 منبع فقهی (کتاب، سنت نبوی و اهل بیت عصمت و طهارت، اجماع، عقل: که استفاده از این منابع فقط با رعایت اولویت امکان پذیر هست) صرفا به یک منبع فقهی (عقل) و آن هم که بلحاظ اولویت بندی و سلسله مراتب در اولویت آخر قرار دارد. مطمئنا در کنار الزام آور بودن قانون اساسی نظام اسلامی؛ برای دریافت و درک صحیح، شایسته و لاینقطع از احکام الهی می بایست به ترتیب اولویت به منابع 4 گانه فقهی مراجعه نمود و باید از مباحث وحیانی که امروز در کتاب قرآن کریم موجود هست و از سنت نبوی و اهل بیت عصمت و طهارت و با مراجعه به اجماع (که هم به صورت اجماع فقهی و هم به صورت قانون اساسی نظام اسلامی در دسترس هست) و در صورت لزوم با استنباط عقلی، ثواب را از ناثواب شناخت و از تفاسیر شخصی و به نفع و همچنین از روایات مختلف از یک موضوع پرهیز نمود. تنها راه مطمئن رسیدن به سعادت دنیوی و اخروی و دستیابی به کمال مطلوب الهی، تنها از صراط مستقیم دین می گذرد.