سُخره دو معنا دارد اول به معنای " مورد ریشخند" است: [ در این معنا سخره کردن درست است و استفاده از فعل گرفتن کاملا نادرست است.]؛ « از گریستن او آب از چشم او چندان گرد آمدی که وحوش و طیور بیامدندی و بخوردند و گفتندی : از این خوشتر هیچ آب ندیده ایم . آدم بشنید، پنداشت که سخره همی کنند بر وی » ( قصص الانبیاء ۲۱ ) . معنای دیگر این کلمه « بیگاری » است و بیشتر در ترکیب به سخره گرفتن یعنی « به کار بی مزد گرفتن » به کار می رود؛ « ایشان را ( = شهوت و غضب را) بدان آفریده اند تا تو را اسیر کنند و به خدمت خویش برند و شب و روز به سُخره گیرند » ( کیمیای سعادت ، ج ۱ ، ص ۱۴ ) ؛ « قوم هود دیگر آدمیان را که ضعیفتر بودی به سخره گرفتند و چون به مجلس لهو بنشستندی ایشان را به بندگی به پیش خود به پای کردندی » ( قصص قرآن ، ۳۸۰ ) متاسفانه امروزه در برخی نوشته‌ها دیده می شود که به جای مسخره کردن از ترکیب "به سخره گرفتن"، استفاده می شود که البته نادرست است. در واقع باید گفت سخره می‌کنند. کتاب غلط ننویسیم، ابوالحسن نجفی #یادداشت_آموزشی #نویسندگی 💠 بیایید #بهتر_بنویسیم: 🆔 @behtarbenevisim