🔰سخنی با نویسندگان کم انگیزه 🌸 اگر روزگار برایت بی معنا شد، تو به آن معنا بده. 📃 اگر کاغذ سفید افکارت خط خطی شده و دیگر جایی برای نقش های جدید نداره، آن را پاره نکن و دور نینداز. می توانی با خط و خطوط های جدید تایش کنی و شکل جدید به آن بدی؛ مثل یک ستاره ای💫 که می تواند نخ های باورت را به هم وصل کند. 🤔اگر بافته های نگارت، تافته شد و نخ های توقع‌هایت، رشته شد🧶، کنارش نگذار، آن رشته ها، تجربه های گران تواند؛ می توانی با آن، گیسوهای امیدت را بسازی. 💍 اگر النگوی خوشبختی، الان به دستت تنگ شده، به این معنا نیست که دیگر خوشبخت نیستی؛ با گردی آن النگو، صورت دیگر نعمت های خالقت را ببین. 👀 چشم و دهان، از عروسک ها یک روز کنده می شود ولی با عشق و علاقه تو، باز چسبیده می شود. ⌛️اگر توانت کم شده و باتری هایت با ضربه های روزگار کوبیده شده، داشته هایت را کنار هم بگذار، می‌بینی که خدا چقدر دوستت دارد و این یعنی گرفتن نیرویی عظیم. 🌺 پس هنوز صورت تو معنا دارد؛ معنا را از آن نگیر. ✍️علی فراهانی ❣تکه‌چسبانی از خردسال هفت‌ساله، زینب فراهانی #امیدبخشی #نویسندگی_خلاق 💠 بیایید #بهتر_بنویسیم: 🆔 @behtarbenevisim