هوالحکیم ۲ | حلقه مفقوده دعوا را دریابید! https://behzadzare.ir/?p=560 قصور دستگاه‌های مختلف مسئول و غفلت عموم مؤمنین، شرایط خاصی را رقم زده و این روزها محصول این کوتاهی‌ها به بار نشسته و منتهی به قطب‌بندی و جبهه‌گیری‌های کاذبی در بین مردم و مسئولان شده است. طبق معمول دشمن هم در پی صید ماهی مورد نظر خود از این آب گل آلود است. دسته‌ای می‌گویند چرا با بی‌حجاب‌ها و هنجارشکنان نمی‌شود؟! دسته‌ای این نظر را نفی می‌کنند و می‌گویند: باید با با مسئله بی‌حجابی برخورد شود نه برخورد سلبی و امنیتی! و عده‌ای هم می‌گویند: راه حل فقط تذکر و امر به معروف است و بس...! ۱- بر خورد سلبی و قضایی؛ حقیقت آن است که همهٔ این موارد لازم است اما در جای خود، بله راه حل اصلی کار فرهنگی و تبیینی است اما وقتی غفلت مسئولان و مردم شرایط را بحرانی کرده و موج هنجارشکنانه ایجاد کرده و دشمن هم فرصت طلبانه بر این موج سوار شده است، برخورد سلبی و امنیتی حتماً لازم است اما چه کسی برخورد کند؟! و با چه کسانی باید برخورد شود؟! آیا می‌شود و ممکن است با جوانان بی‌اطلاع وفریب خورده که در کف خیابان کشف حجاب کرده‌اند برخورد سلبی کرد؟! تجربهٔ برخورد در همین اغتشاشات سال گذشته تجربه نسبتاً موفقی بود، برخورد جدی و شدید لازم است اما با سرمنشأها و عوامل سازماندهی شده نه با افراد فریب خورده! اگر با عناصر اصلی برخورد قاطع و به‌موقع انجام شود بخش مهمی از هنجارشکنی‌ها فروکش خواهد کرد! ۲- کار آمد و بازدارنده؛ بی‌شک قوانین موجود نواقصی داشته و دارد که باید در اسرع وقت اصلاح شود، به‌ویژه در قانون؛ صف مجازات هنجارشکنان سازماندهی شده که دُمشان در دست دشمن است باید از صف متخلفان جاهل جدا شود! ۳- تلاش فرهنگی برای تبیین ارزش و جایگاه حجاب؛ این مهم کار اصلی و مغفول واقع شده‌ای است که دستگاه‌های مختلف فرهنگی ،هنری و رسانه‌ای، مخصوصاً صداوسیما و حوزه‌های علمیه و همه صاحبان تریبون‌ها باید بر آن متمرکز شوند و با همه توان جبران مافات کنند. ۴- احیاء فریضه ؛ احیاء این واجب تعطیل شده هم نه تنها برای امر حجاب و ناهنجاری‌ها، بلکه درمان همه دردهای سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اخلاقی و حتی ضعفهای مدیریتی کشور است! امر به معروف ونهی ازمنکر؛ مالیات و هزینه و عوارض دین‌داری مؤمنان است. مؤثرترین راهکار مصون‌سازی جامعه از آفت غفلت است و با هیچ توجیهی نباید این واجب الهی ترک شود! در فقه ما «امر به معروف» مانند نماز برای هر فرد واجب است اما متأسفانه همه این مهم را به تشکیلاتی به نام ستاد امر به معروف و نهی از منکر حواله می‌کنیم! ستاد مربوطه وظیفه حمایت و تقویت و سازماندهی این واجب الهی را دارد نه رفع تکلیف از مومنین و مومنات! به‌راستی مگر ما ستاد اقامه نماز نداریم؟ آیا می‌شود نماز را ترک کنیم و این واجب الهی را به این ستاد و «حاج‌آقای قرائتی» و همکارانشان محول کنیم؟! تمام چهار اصل فوق در جای خود لازم و ضروری است و حلقه مفقوده این راهبرد چهارگانه جایگاه واقعی آن‌ها و ربط متقابل در همدیگر است که باید درست فهم و به آن عمل شود تا اثر همه جانبه آن‌ها در مصونیت جامعه احساس شود! لذا دشمن اینجا هم محل دعوا را عوض کرده و دنبال گمراه کردن مردم و مسئولان است. ✍بهزادزارع https://eitaa.com/behzadzare