♦پـیرے براے جمعــے سخن مـیراند، لطیفه اے براے حضار تعریف کرد همـہ دیوانــہ وار خندیدند. بعد از لحظـہ اے او دوباره همان لطیفــہ را گفت و تعداد کمترے ازحضار خندیدند.... او مجدد لطیفـہ را تکرار کرد تا اینکـہ دیگر کسـے در جمعیت به آن لطیفـہ نخندید. او لبخندے زد و گـفت: وقتــے کــہ نمیتـوانید بارهـا و بارهـا به لطیفـہ اے یکـسان بخنـدید، پـس چـرا بارهـا و بارهـا به گریـہ و افسـوس خوردن در مورد مسئلــہ اے مشابـہ ادامــہ میـدهـید؟ گذشتــہ را فرامـوش کنـید و به جـلو نگاه کنید