❤️پرندهای در بيابان زندگی ميكرد ،
خیلی بيمار ، پرهايش ريخته ،
چیزی برای خوردن و آشاميدن نداشت ،
سرپناهی واسه زندگی نداشت و
دائم ، به زندگيش بد و بيراه ميگفت .
روزی ، فرشتهای از آن بيابان ميگذشت ،
پرنده فرشته را متوقف كرد و
پرسيد : "كجا میروی ؟"
فرشته پاسخ داد :
" به ملاقات خدا ميروم "
پرنده به فرشته گفت :
"لطفا از خدا بپرس كه رنج من كی تمام ميشود ؟"
فرشته گفت : "حتما ميپرسم"
و با پرنده خداحافظی كرد .
فرشته به خدا رسيد و
پيام پرنده را بخدا رساند ، فرشته بخدا گفت كه وضعيت پرنده خیلی رقتانگيز است و پرسيد كه كی رنج پرنده تمام ميشود ؟
خدا پاسخ داد :
"پرنده بايد تا هفت زندگی بعديش همينطور رنج بكشد ، بدون هيچ شادمانی "
فرشته بخدا گفت كه ، پرنده وقتی اين را بشنود ، نا اميد ميشود .
ميشه راه حلی واسه اين مسئله پيشنهاد كنيد ؟'
و خدا پاسخ داد :
بهش بگو كه اين كلام را مدام تكرار كند " خدايا برای همه چيز ازت سپاسگزارم "
فرشته پرنده را ديد و پيام خدا را به او داد .
بعد از هفت روز ، فرشته باز از آن مسير رد شد و ديد كه پرنده خیلی خوشحال است ، بدنش پر در آورده بود ، گیاهی در بيابان در آمده بود ،
برکهای كوچك آنجا بود ، و پرنده داشت با شادی آواز ميخواند و ميرقصيد .
فرشته از آن كه چطور اين اتفاق افتاده ، حيرت زده شد ، با اين سئوال در ذهنش كه خدا گفت كه برای هفت دوره بعدی زندگی ،
هيچ شادی برای پرنده نيست"... رفت تا خدا را ببيند .
فرشته سئوالش را از خدا پرسيد و
خدا پاسخ داد :
"بله، مقدر شده بود كه برای
هفت دوره بعدی زندگی پرنده شادی نباشد ، اما چون پرنده مدام در هر وضعیتی تكرار ميكرد كه
"خدايا برای همه چيز ازت سپاسگزارم " ، وقتيكه روی شنهای داغ افتاد ، گفت "خدايا برای همه چيز ازت سپاسگزارم"،
وقتيكه نميتوانست پرواز كند ، گفت "خدايا برای همه چيز ازت سپاسگزارم" ، بنابراين صرفنظر از چگونگی هر وضعيت ، پرنده تكرار ميكرد "خدايا برای همه چيز ازت سپاسگزارم" و بدينگونه کارمای هفت دوره زندگی بعدی پرنده ،
در هفت روز از ميان رفت "
🌹🍀🌹🍀
داســتـــان هــاے کـــوتـــاه ⇩⇩⇩
iD ➠
@Dastanhaykotah
iD ➠
@Dastanhaykotah