آيه ۴ سوره محمد ، فلسفه جهاد در اسلام: فَإِذَا لَقِيتُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا فَضَرْبَ الرِّقَابِ حَتَّىٰ إِذَا أَثْخَنْتُمُوهُمْ فَشُدُّوا الْوَثَاقَ فَإِمَّا مَنًّا بَعْدُ وَإِمَّا فِدَاءً حَتَّىٰ تَضَعَ الْحَرْبُ أَوْزَارَهَا ۚ ذَٰلِكَ وَلَوْ يَشَاءُ اللَّهُ لَانْتَصَرَ مِنْهُمْ وَلَٰكِنْ لِيَبْلُوَ بَعْضَكُمْ بِبَعْضٍ ۗ وَالَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَلَنْ يُضِلَّ أَعْمَالَهُمْ ﴿٤﴾ پس هنگامی که [در میدان جنگ] با کافران روبرو شدید، گردن‌هایشان را به‌شدت بزنید تا آن‌گاه که بسیاری از آنان را با سختی و غلظت ازپای‌درآورید، دراین‌هنگام [از دشمن اسیر بگیرید و] آنان را محکم ببندید، [پس‌از اسیرگرفتن] یا بر آنان منت نهید [و آزادشان کنید]، یا از آنان [دربرابر آزادکردنشان] فدیه و عوض بگیرید تا آنجا که جنگ بارهای سنگینش را برزمین‌نهد. این است [فرمان خدا]؛ و اگر خدا می‌خواست [خود بدون فرمان جنگ] از آنان انتقام می‌گرفت [ولی به جنگ فرمان‌داد] تا برخی‌ازشما را به‌وسیله برخی‌دیگر بیازماید، و کسانی‌که در راه خدا به‌شهادت رسیده‌اند، خدا هرگز اعمالشان را باطل و تباه نمی‌کند. معجزه‌ی پیامبر در ایتا👇 https://eitaa.com/moejezeyepeyambar