ارتباط «توحید» با مسئلهی فلسطین
«لاالهالّاالله» صرفاً یک مسئلهی اعتقادی و ذهنی محض نیست؛ بلکه منشأ اثر و عمل است. ...برای همین هم بهمجرّدی که پیغمبر فرمود: قولوا لا اِلٰهَ اِلَّا اللهُ تُفلِحوا، صاحبان زر و زور در همان محیط محدود و کوچک مکّه در مقابل او صفآرایی کردند.
این صفآرایی از روز اوّل تا امروز وجود داشته است و از روز اوّل تا امروز، عقبنشینی در این مصاف، سرنوشت باطل بوده است و پیشروی، سرنوشت حق بوده است.
اگر چنانچه به توحید اعتقاد داریم، نمیتوانیم زیر بار زور و ظلم برویم، نمیتوانیم در مقابل ظالم نَایستیم،
این طبیعتِ توحید است. اینکه جمهوری اسلامی اعلام میکند که هر جا مظلومی هست و نصرتی لازم است، ما آنجا حاضریم، بهخاطر این است.
اینکه ما روی مسئلهی فلسطین اینجور اصرار داریم، بهخاطر این است. چون
لازمهی توحید این است که انسان در مقابل زورگویی ظالم به مظلوم بِایستد؛ حقیقت توحید این است؛ و این مطمئنّاً پیشرفت هم دارد.
حالا البتّه فشارها بر روی مردم فلسطین در این ایّام و ایّام گذشته -در این هفتاد سال- فراوان بوده است امّا شما ملاحظه کنید که همان جمعیّت مظلوم محدودی که صهیونیستها توانستند بهآسانی بر آنها غلبه پیدا کنند، امروز تبدیل شده است به یک فلسطین قدرتمند که حکومت صهیونیستی را تهدید میکند و حکومت صهیونیستی در مواجههی با آن احساس عجز میکند؛ و بدون تردید فلسطینیها بر صهیونیستها غالب خواهند شد و فلسطین به دست فلسطینیها برخواهد گشت.
ایستادن ما در کنار گروههای مقاومت در منطقهی غرب آسیا [هم] به همین دلیل است.
۱۳۹۷/۰۱/۲۵
https://eitaa.com/goftemane_tohid